ماضی ینی(گذشته) و معنی مضارع ینی(حال)
بن مضارع : میخواهیم بن مضارع (بینا) رو پیدا کنیم . می فهمیم که مصدر بینا : (دیدن) است. حالا دیدن رو به حالت امری فعل تبدیل میکنیم که میشه(ببین) حالا(ب) ی اول ببین رو حذف میکنیم که جواب میشه(بین) . پس (بین) بن مضارع بینا است.
بن ماضی: اینجا هم اول باید مصدر کلمه مورد نظر را پیدا کرد. پس مصدر کلمه ی (بینا) میشه (دیدن) حالا (ن) ی آخر دیدن رو حذف میکنیم که میشه (دید) حالا (دید) بن ماضی (بینا) است.
نهاد : با پرسیدن سوال چه کسی یا چه چیزی نهاد پیدا میشود.
برای مثال در جمله : (مریم غذا خورد) باید باید از خود بپرسید که کسی غذا خورد؟ مریم پس مریم نهاد جمله
ماست
مصدر : برای بدست آوردن مصدر کلمه (ن) رو به فعل اضافه میکنه مثلا در فعل (رفت) ، رفتن مصدر ماست
زمان : زبان فارسی دارای سه زمان دستوری اصلی است: گذشته (ماضی)، حال (مضارع)، و آینده (مستقبل)
*معرکه یادت نره