جواب معرکه
تشبیه : مثل و مانند کردن چیزی یا کسی به چیز دیگری (به عبارتی شبیه کردن)
مثال : پیراهنش چون برف سفید بود
بخش های مختلف تشبیه : مشبه - مشبه بِه - وجه شَبه - ادات
پیراهنش = مشبه (چیزی که شبیه میشود)
چون = ادات (مثال ها دیگر: مثل - مانند - چو و ...)
برف = مشبه به (چیزی که مشبه به ان شبیه میشود)
سفید = وجه شبه (وجه شبه: صفت مشترک بین مشبه و مشبه به)
مصدر : به ریشه ی کلمات که قبلا صرف شده اند مصدر میگویند
مثال :
کلمه ی تشبیه >> شبهَ
کلمه ی معلم >> عِلم
مبالغه : مبالغه یعنی بزرگ کردن اتفاقات یا مساعل از آنچه که واقعا اتفاق افتاده باشد.
(ریشه ی مبالغه از بلغ می آید که به معنی بزرگ می باشد)
اسم های دیگر مبالغه : غلوّ - اغراق - بزرگنمایی
مثال :
از پله افتادم و پایم شکست
از ترس صدای فریادم شیشه هارا شکست
چه خوش گفت زالی به فرزند خویش چو دیدش پلنگ افکن و پیل تن(پیل : فیل)
کنایه : یک جمله یا عبارتی است که یک معنای دور و یک معنای نزدیک دارد که منظور گوینده معنای دور آن می باشد.
مثال :
دهنش بوی شیر می دهد : کنایه از این که او بچه است.
بهتر از آن است که در پوستین خلق افتی : کنایه : یعنی آن کار بهتر از ان است که تو هم غیبت کنی.
تعریف ضرب المثل : سخنانی که در میان همه ی مردم رایج است. [مثل جوجه را آخر پاییز می شمارند]
آرایه تلمیح : یعنی نویسنده یا شاعر در اثر خود به اثر بزرگان یا اتفاقی که همه از ان خبر دارند اشاره کند به ان ارایه تلمیح میگویند.
مثال از نثر خواجه عبد الله انصاری : الهی، جانی ده که در کار تو جان بازیم؛ جانی ده که کار آن جهان سازیم؛ دانایی ده که از راه نیفتیم؛بینایی ده تا در چاه نیفتیم؛ دست گیر که دستاویز نداریم ، توفیق ده تا در دین استوار شویم ، نگاه دار تا پریشان نشویم.
دانایی ده که از راه نیفتیم : تلمیح از سوره ی حمد آیه 6 : اهدنا الصراط المستقیم
آرایه تضمین : این ارایه شبیه ارایه تلمیح می باشد با این تفاوت که نویسنده خود ان مطلب (بیت یا مثلا عبارتی) را در اثر خود به طور مستقیم استفاده نماید.
مثال :بسمالله الرحمن الرحیم هست کلید در گنج حکیم [نظامی]
تضاد (نام دیگر : طباق) : اوردن دو یا چند کلمه ی مخالف برای زیبایی عبارت
مثال : روز و شب کار میکنم
تناسب : (نام های دیگر : شبکه معنایی - مراعات النظیر) :
گاهی شده که در متن هایی که میخوانیم دیده ایم که چند کلمه از نظر معنا به هم ارتباطی دارند
که به آن مراعات النظیر میگویند
مثال : ذره ذره به اسمان بروم ابر باشم دوباره اب شوم
منادا چیست؟ به هر کلمه ای که هریک از نشانه های ندا را داشته باشد منادا می گویند.
مانند: سعدیا یک کلمه منادا (سعدی) نشانه ندا (الف)
ای وطن منادا (وطن) نشانه ی ندا (ای)
برای خطاب کردن و گفتگو کردن با کسی از نشانه های ندا (ای،یا،ا) استفاده میکنیمکلمه ای که هر یک از این نشانه ها را داشته باشد منادا گفته میشود
مثل یا خداحروف ندا
چنانکه در بالا آمد حروف ای، یا، الف با آمدن در ابتدا یا انتهای اسم در ساختن ندا و منادا نقش دارند. در ادامه به شیوه ساخت و کاربرد هر یک از حروف برای ساخت شبه جمله ندا میپردازیم:
ای
نشانه نداست که در ابتدای کلمه میآید و نقش منادایی دارد، مانند:
ای خدا، ای دوست و ...
یا
حرف یا نیز همچون ای در ابتدای کلمه (اسم) میآید و منادا میسازد، مانند:
یا رب، یا ابوالفضل و ...
یا رب به وقت گل گنه بنده عفو کن
وین ماجرا به سرو لب جویبار بخش
آرایه تضاد چی
