پاسخ سوال یک:اصلی ترین علّت تفاوت نوشته ها، نوعِ نگاهِ نویسنده به موضوع است.
پاسخ سوال دو و سه:نوشته ها :
الف – نوشته های تشریحی :
آن نوشته هایی است که در آن ها یک صحنه از داستان یا موضوعی با موشکافی و دقّت هرچه بیشتر شرح داده شده باشد . و این نوشته ها را می توانیم به دو دسته ی عینی و ذهنی تقسیم کنیم :
نوشته های تشریحی عینی : عبارت است از نوشته هایی که نویسنده صحنه ای یا موضوعی را با دیدگان خویش تماشا کرده باشد و سپس جزءجزءِ آن را به روی کاغذ آورده باشد ، به طوری که شنونده یا خواننده بتــواند به خوبی آن منظره یا آن شی ء را در نظر مجسّم کند و به همان خوبی و وضوحی که نویسنده آن را مشاهده کرده است آن منظره را در ذهن خود ترسیم کند . معلّمان دبستان و حتّی دبیرستان باید نوآموزان را با این نوع نوشته ها آشنــــا سازند و قدرت دید آن ها را به کار بگمارند و آن را تقویت کنند . ( 1 )
نوشته های تشریحی ذهنی : عبارت است از نوشته هایی که نویسنده صحنه ای یا موضوعی را در ذهـن خویش مجسّم کرده و شرح و جزئیّات آن را داده باشد به طوری که برای خواننده این توهّم پیش آید که نویسنده خـود شاهد آن صحنه بوده است و با دیدگان خویش آن را دیده است .
تفاوتی که می توان میان نوشته های تشریحی ذهنی و عینی باشد ، همان دیدن و ندیدن نویسنده اسـت ، نه چیز دیگر . و نویسنده ای را می توان در این زمینه موفق تر گفت که خواننده اش بیشتر در ایـــــن توهّم افتد که نویسنده خود شاهد این صحنه بوده است و ریزه کاری های این صحنه را با چشم سر دیده است .
اگر دانش آموزی بتواند در کلاس های ابتدایی و متوسطه به نوشتن نوشته های تشریحی عینی و ذهنی مسلّــــط گردد در آینده نویسنده ی خوبی از آب در خواهد آمد و یا حداقل می تواند مشاهدات خود را به خوبی روی کاغــــــذ بیاورد . (2 )
ب- نوشته های توصیفی یا وصفی :
گاهی نویسنده منظره ای را که به چشم دیده است نه تنها تشریح می کند بلکه زیبایی ها و یا زشتی های آن را به صورت دلپسند جلوه می دهد و در چشم دل خواننده می آراید و گاه حالات روحی حیوان یا شخصی را به طوری با قلم توانای خویش ترسیم می کند که خواننده خود را با احساس قهرمان داستان شریک می داند .
این نوع نوشته ها قدرت نویسندگی بیشتری می خواهد و هرگاه ما بتوانیم جوانان خود را در نوشته های تشـــرحی تقویت کنـــــیم و به مرز تکامل برسانیم آن گاه می توان آن ها را با این نوع نوشته ها آشنا کرد و راه و رســـم نوشتن این گونه از انشا ها را به آن ها یاد داد .
آن چـه در این گونه نوشته ها مورد توجّه است این است که شخص علاوه بر مشاهده و تشریح آن باید مقدار زیادی نیز از خود مایه بگذارد و اگر نوشته را به عکس تشبیه کنیم ، باید نوشته های تشریحی را به عکس بــــدون دستکاری ( روتوش ) و نوشته ی توصیفی را به عکس دستکاری شده تشبیه کرد و می دانیم که زیبایی این نوع عکـس ها بیشتر مربوط است به کار دستکاری کننده نه اصل عکس .
نــــوشته ی وصفی را باید مخلوطی از حقیقت و تخیّل دانست که قدرت نویسنده آن ها را با هم آمیخته است و به صورت دلپذیر در آورده است .
گاهی نوشته های تشریحی و وصفی به هم نزدیک می شوند و یا پا به داخل مرز یک دیگر می گذارند کـــه انفکاک آن ها از یک دیگر امکان پذیر نیست و یا لااقل مشکل است و نمی توان توقّع داشت که نوشته ای سراسرش تــوصیفی باشد . (3 )
پ – نوشته های تخیّلی :
گاهی نوشته ای نه تشریحی و نه وصفی است امّا مجموعه ی جمله ها ی آن نوشته حالتی اعم از شادی یا غم را در روح خواننده ایجاد
