تو پاکی و خدایی چند گروه اسمی محسوب می‌شود؟

در این بیت، "خداوند بخشنده دستگیر کریم خطابخش پوزش پذیر"، واژه "خ" به عنوان حرف اول کلمه‌های "خداوند" و "خود" یا "خیال" در اینجا وجود ندارد، بلکه به عنوان یک واژه مستقل و معنی‌دار در این ترکیب نمی‌گنجد. در فارسی، "خ" به عنوان حرفی که در کلمات به‌کار می‌رود، ، و در این صورت سعی می‌کنیم به آرایش کلام و موتیف‌هایی که در شعر استفاده شده توجه کنیم، به همین خاطر در این بیت استفاده از "خ" به عنوان زائده یا تزیین نمی‌تواند منطقی باشد. آرایش‌های زبانی و موسیقی واژه‌ای در اشعار اهمیت دارد. در این شعر، شاعر به نوعی بر روی واژه‌ها و پیام‌های معنایی تمرکز کرده و واژه "خ" به عنوان یک عنصر زینتی و واج‌آرایی در آنجا قابل توجیه نیست. در نتیجه، به بیانی دیگر می‌توان گفت در این ترکیب خاص، نیازی به "خ" نیست و استفاده از آن ممکن است به وضوح جملات آسیب برساند.