مقدمه : نمیدانم اگر از کسی بپرسی زیباترین منظره کجاست چه جوابی خواهد داد! اما اگر از من بپرسی می گویم چشمان توست که مانند آسمان شب است.
بدنه : به چشمانت که می نگرم مژگانت را نادیده میگیرم، سیاهی چشمانت خودنمایی میکنند! گاهی از خود می پرسم ستاره های آسمان چشمانت کی قصد ملاقات با مرا دارند؟ صدهزار افسوس که ماه شب چهارده چون درر گرانت جز در مواقعی که بغض در گلو داری در چشمانت حلقه نمی زند و زیبایی هرچه تمام تر خود را به رخ نمی کشد. میدانی فرق چشمان تو با آسمان شب چیست؟ چشمان تو اول می گریند و بعد ماه در چمانت حلقه می زند و تاره هایش را بر گونه هایت جاری می سازد اما آسمان شب هنگامی می گرید که ماه و ستاره هایش در پس ابری تیره به خواب فرو روند.
نتیجه : به آسمان که می نگرم از این همه زیبایی و عظمت انگشت حیرت بر دهان می نهم و آنگاه که تصویر خود را برای ثانیه ها در چشمان تو به تماشا می نشینم به معجزه اعتقاد می آورم و با خود می گویم: چقدر زیباست خدایی که در این نزدیکی است! بله! خدایی که آسمان شب را در چشمان تو جای داده قطعا باید بسیار زیبا و توانا باشد.
اگه خوبه اون تاج بنفش هم بزن
امیدوارم کمکت کنه ❤❤