یک دلنوشته درباره امام زمان؟

ای مهدی موعود، ای نور امید در دل‌های تاریک ما، در این دنیای پر از غم و اندوه، تو تنها چراغی هستی که می‌تواند راه را برای ما روشن کند. هر روز که می‌گذرد، احساس می‌کنم که فاصله‌ام با تو بیشتر می‌شود، اما در عین حال، عشق و محبت به تو در قلبم روز به روز قوی‌تر می‌شود. گاهی اوقات وقتی به مشکلات و ناملایمات زندگی نگاه می‌کنم، تنها چیزی که مرا آرام می‌کند، یاد توست. تو را می‌خوانم و در دل دعا می‌کنم که کاش زودتر بیایی. ما به تو نیاز داریم؛ به عدالتت، به رحمتت و به هدایتت. دنیای امروز پر از ظلم و ستم است و دل‌های ما در جستجوی آرامش و امنیت هستند. ای امام زمان، تو وعده داده‌ای که روزی خواهد آمد که حق بر باطل پیروز خواهد شد و همه انسان‌ها در صلح و دوستی زندگی خواهند کرد. من به آن روز امیدوارم و در دل خود آرزو می‌کنم که زودتر فرا برسد. هر بار که نام تو را می‌برم، احساس می‌کنم که بخشی از وجودم بیدار می‌شود. تو نماد امیدی هستی که هیچ‌گاه خاموش نمی‌شود. در لحظات سخت زندگی، یاد تو به من قوت قلب می‌دهد و مرا به ادامه مسیر تشویق می‌کند. امیدوارم که با هر قدمی که برمی‌دارم، بتوانم به تو نزدیک‌تر شوم و در این راه، خود را به عنوان یک سرباز کوچک در خدمت به آرمان‌های تو قرار دهم. ای امام زمان، ما را یاری کن تا بتوانیم در این دوران غیبت، در مسیر حق و حقیقت گام برداریم و برای ظهور تو آماده شویم. به یاد تو همیشه در دل امیدی زنده دارم و با عشق و ایمان، منتظر روزی هستم که دوباره نور وجودت را در زمین ببینیم.