اصطکاک، نیرویی است که میان دو سطح در حال تماس عمل میکند و تلاش میکند تا relative motion (حرکت نسبی) بین آنها را کاهش دهد. اصطکاک به دو نوع اصلی تقسیم میشود: اصطکاک ایستایی و اصطکاک جنبشی.
### 1. اصطکاک ایستایی (Static Friction):
اصطکاک ایستایی نیرویی است که زمانی در کار است که دو سطح در تماس هستند اما هیچ گونه حرکتی بین آنها وجود ندارد. به عبارت دیگر، این نوع اصطکاک زمانی فعال است که یک جسم در حالی که بر روی سطحی قرار دارد، شروع به حرکت نکرده باشد. نیروهای اصطکاک ایستایی به ممانعت از شروع حرکت جسم کمک میکنند. مقدار این نیرو میتواند تا یک حداکثر مقداری افزایش یابد که به آن "حداکثر اصطکاک ایستایی" گفته میشود.
### 2. اصطکاک جنبشی (Kinetic Friction):
اصطکاک جنبشی نیرویی است که زمانی به وجود میآید که دو سطح در حال حرکت نسبی به یکدیگر هستند. به عبارت دیگر، زمانی که یک جسم در حال لغزندگی بر روی سطح دیگری باشد، اصطکاک جنبشی عمل میکند. این نوع اصطکاک معمولاً کمتر از اصطکاک ایستایی است و به راحتی از آن عبور میشود.
### تفاوتهای اصلی:
- **حرکت:** اصطکاک ایستایی بین سطوح در حال سکون عمل میکند، در حالی که اصطکاک جنبشی بین سطوح در حال حرکت عمل میکند.
- **مقدار نیرو:** حداکثر مقدار اصطکاک ایستایی (که جسم دیگر نمیتواند حرکت کند) معمولاً بیشتر از اصطکاک جنبشی است.
- **کاربرد:** اصطکاک ایستایی موجب جلوگیری از حرکت میشود، در حالی که اصطکاک جنبشی باعث ایجاد مقاومت در برابر حرکت میشود.
به طور خلاصه، اصطکاک ایستایی نیروی مقاومت در برابر شروع حرکت است، در حالی که اصطکاک جنبشی نیروی مقاومت در حین حرکت است.