مباد
معنی: اگر ایران نباشد و نابود شود، من نیز نباید زنده باشم. هیچ کس نباید در این سرزمین زندگی کند اگر ایران نابود گردد.
آرایههای ادبی: مراعات نظیر: بین «تن من» و «زنده یک تن» تناسب معنایی وجود دارد.
تشبیه: ایران به بوم و بر (سرزمین) تشبیه شده است که نشاندهنده ارتباط عمیق میان کشور و مردم آن است.
همه سر به سر تن به کشتن دهیم / از آن به که کشور به دشمن دهیم
معنی: همگی باید جان خود را فدا کنیم، زیرا بهتر است جان را از دست بدهیم تا اینکه کشورمان به دست دشمن بیفتد.
آرایههای ادبی: مراعات نظیر: «کشتن» و «دشمن» که به جنگ و فداکاری اشاره دارند.
تضاد: بین «کشتن» و «دشمن دادن»؛ یکی به فداکاری و دیگری به تسلیم اشاره دارد.
چو گُردان ایران نباشند شاد / همه کام دشمن شود برباد
معنی: اگر دلیران و قهرمانان ایران شاد و سربلند نباشند، آرزوهای دشمنان از بین میرود و به هدف خود نمیرسند.
آرایههای ادبی: تشبیه: دلیران ایران به «گُردان» (قهرمانان) تشبیه شدهاند.
مراعات نظیر: «گردان»، «دشمن» و «شاد» که همه با جنگ و فداکاری مرتبط هستند.
از اینرو زمین گشت جوینده خون / نشان از سریر کیان شد نگون
معنی: زمین به دنبال خون انسانها گشت و نشانی از تاج و تخت شاهان باقی نماند.
آرایههای ادبی: استعاره: «زمین جویندهی خون» به معنای آن است که جنگ و خونریزی به زمین هجوم آورده است.
کنایه: «نگون شدن سریر کیان» به معنای سقوط پادشاهی و نابودی قدرت ایرانیان است.
کنون رزمِ دشمن به جان در کنیم / ز میهن تن و جان نثارش کنیم
معنی: اکنون باید با جان و دل در برابر دشمن بجنگیم و جان و تن خود را برای میهن فدا کنیم.
اینم جواب فقط شعر رو بنویس بقیه لازم نیس
فقط اینارو خودم نوشتم خوبه
تهاجم بدی خیلی ممنون میشم
آرایههای ادبی: تشبیه: «رزم دشمن به جان» تشبیه به جنگیدن با همهی وجود است.
تضاد: بین «جان» و «نثار کردن» که اشاره به فداکاری و ایثار دارد.
نکته: این ابیات از شاهنامه فردوسی پیوند عمیقی با موضوع درس «ایران، سرزمین تاریخ و فرهنگ» دارند. فردوسی در این ابیات به اهمیت کشور