منطقه ایستابی و اشباع، مفاهیم مهمی در علوم زمینشناسی و آبشناسی هستند. بیایید هر کدام را به طور جداگانه توضیح دهیم:
1. **منطقه ایستابی (Unsaturated Zone)**: این منطقه به لایهای از زمین اطلاق میشود که در آن آب متناسب با فضاهای خالی بین ذرات خاک و سنگ وجود ندارد. در این منطقه، برخی از فضاهای خالی خانوادهی خاک و سنگ پر از هوا هستند. به عبارت دیگر، در منطقه ایستابی، آب بهطور کامل خاک و سنگ را اشباع نکرده است و فقط بخشی از آن به نام رطوبت خاک در آن باقی مانده است. این آب به دلیل جاذبه و تبخیر به آرامی به سمت پایین حرکت میکند.
2. **منطقه اشباع (Saturated Zone)**: بر خلاف منطقه ایستابی، در این منطقه، تمام فضاهای خالی بین ذرات خاک و سنگ با آب پر شده است. به عبارت دیگر، در منطقه اشباع، آب به طور کامل خاک و سنگ را اشباع کرده و هیچ فضای خالی برای هوا وجود ندارد. سطحی که بالاترین نقطه آب در این منطقه قرار دارد، به عنوان سطح آب زیرزمینی شناخته میشود.
به طور کلی، میتوان گفت که منطقه ایستابی بالای منطقه اشباع قرار دارد و هر چه به سمت پایین حرکت کنیم، از منطقه ایستابی به سمت منطقه اشباع پیش میرویم. این دو منطقه اهمیت زیادی در مدیریت منابع آب، آبیاری، و درک چرخه آب دارند.