۱ : زندگی به معنی شکفتن و رشد کردن است وزندگی یعنی
دیدن راز ها ی خلقت در برگ های سبز طبیعت
۲: زیرا گل عمر بیشتری کرده و تجربهی زیادی کسب کرده
۳: از آنجا که غنچه بسته است در ادبیات فارسی آن را غمگین و ناراحت مینامند که گوشه گیر وتنهاست و گل به دلیل باز بودن نشان رشد و شکوفایی است پس دلگرفته و خنده به دلیل ویژگی های ظاهری غنچه وگل به آنها نسبت داده شده
۴: شکفتن و خندیدن است
سلام ممنون میشم معرکه بدی
جواب رو کاملاً از معلم خودم است
۱- چرا تبر، درخت سپیدار را شایستهی قطع شدن میداند؟
جواب: چون در فصل برداشت، هیچ میوهای نداشت.
۲- آیا شعله و تبر در مورد درخت سپیدار نظر یکسانی دارند؟ توضیح دهید.
جواب: بله ، هر دو نظرشان این بود که درخت سپیدار رشد میکند ولی میوه نمیدهد و باید نابود شود.
۳- به نظر شما پیام این شعر چیست؟
جواب: دانش و حکمت محصول و ثمرهی انسان است و کسی که دانش و حکمت نداشته باشد، مانند درختی است که میوه و محصول ندارد.
۴- نویسندگان این فصل با انتخاب عنوان «علم و عمل»، می خواهند ارزشمندی همراهی علم و عمل را نشان دهند. بهنظر شما آیا شاعر در این درس توانسته است این پیام را برساند؟ عبارتی از شعر بیان کنید که نظر شما را تأیید کند.
جواب: بله، شاعر در این درس توانسته است پیام ارزشمندی همراهی علم و عمل را برساند. شاعر در این درس، علم را با درخت سپیدار و عمل را با تبر و شعله مقایسه میکند و نشان میدهد که علم، اگر با عمل همراه نباشد، بیفایده است.
۵- منظور شاعر از مصراع «کردار نکو کن که نه سودی ست ز گفتار» چیست؟
جواب: حرف زدن فایدهای ندارد، باید عمل و رفتار خوب داشته باشیم. (به عمل کار برآید به سخنرانی نیست)