دوستی بخش مهمی از زندگی ماست. برخی از مردم فکر می کنند که همکلاسی های ما می توانند بهترین دوستان ما شوند، در حالی که برخی دیگر تصور می کنند که دقیقاً اینطور نیست.
به نظر من، همکلاسی های مدرسه بهترین دوستان را پیدا می کنند. اول اینکه ما زمان زیادی را در مدرسه با هم می گذرانیم. در این دوران، نوجوانان فرصتی برای آشنایی با عادات و سبک زندگی یکدیگر پیدا می کنند. ما می توانیم با فردی با همین دیدگاه ها و سلیقه ها آنجا آشنا شویم. ثانیاً، دانشآموزان همکلاس خاطرات متقابل زیادی دارند. در طول سالهای متمادی در مدرسه، یاد میگیریم که چگونه همکاری کنیم، چگونه بر مشکلات غلبه کنیم و پیروزیهای کوچک خود را جشن بگیریم. این تجربه باعث ایجاد پیوند بین همکلاسی ها می شود.
با این حال، برخی از افراد معتقدند که دوستی مدرسه آنقدرها هم که به نظر می رسد قوی نیست.
آنها بیان می کنند که جوانان مدرسه را ترک می کنند و ارتباط خود را با یکدیگر قطع می کنند زیرا به شهرهای دیگر نقل مکان می کنند یا فقط با افراد جدید در دانشگاه ها آشنا می شوند.
با این حال، من نمی توانم کاملاً با آن موافق باشم. من معتقدم حتی اگر بازماندگان مدرسه به شهرهای مختلف نقل مکان کنند، باز هم می توانند با یکدیگر دوست بمانند و در تماس باشند. فنآوریهای مدرن به ما امکان میدهند در سراسر جهان ارتباط برقرار کنیم، و سالهای زیادی که با هم در مدرسه سپری میکنیم، پیوندی ایجاد میکنند که به راحتی نمیتوان آن را فراموش کرد.
در پایان، میخواهم دوباره بیان کنم که همکلاسیهای مدرسه بهترین و گاهی اوقات حتی مادامالعمر دوستان را پیدا میکنند. چندین سال ارتباط و حل مشکلات مشابه به افراد کمک می کند تا یکدیگر را بشناسند و به آنها بیاموزند که چگونه دوستان خوبی باشند