یه انشا ادبی یا عادی(فرقی نمیکنه) در مورد کلاس ادبیات در حد ۴ خط تاج میدممم

مقدمه: طبیعت یکی از نعمت هایی است که خدا در اختیار ما قرار داده است تا علاوه بر استفاده از آن، در حفظ آن تلاش کنیم. طبیعت یعنی هر چیزی که خداوند به ما بخشیده است ؛ طبیعت یعنی سرسبزی و بلندی کوه و دشت و صحرا و زیبایی دریا و خورشید و خیلی  از چیز های دیگر که در دنیا وجود دارند. تماشای طبیعت خیلی حس خوبی دارد. از درختان زیبا تا گل های زیبا و خوش بو و حیوانات قشنگ  و کوه های بلند، همگی به انسان حس آرامش می دهند. بدنه: هنگامی که بهار می شود با تماشای آن حس آرامش خواهیم داشت و دوست داریم مدام در طبیعت چرخ بزنیم. وقتی صدای شرشر آب را می شنویم یا هنگامی که قایقی را در دل دریا می بینیم، حس سبکی خواهیم داشت و این حس خیلی لذت بخش می باشد. غروب خورشید نیز مملو از زیبایی می باشد! هنگامی که خورشید غروب می کند و کم کم به پشت کوه حس خیلی خوبی است. و زیباتر از همه این ها، بیدارشدن از خواب در فصل زمستان و دیدن دانه های رقصان برف می باشد که بر ساقه های درختان می نشیند! و درختانی که کم کم از برف سفید پوش می شوند و زیباییشان چند برابر می شود. نتیجه گیری: طبیعت خیلی زیباست به این دلیل که خالق طبیعت نیز زیباست. به نظر من طبیعت دست ما انسان ها امانت می باشد و ما باید از آن به خوبی نگهداری کنیم و آسیبی به آن وارد نکنیم.

عشق، عاشق، معشوق... گفتند: عشق چیست؟ پاسخ دادم: کلامش! گفتند: عاشق کیست؟ پاسخ دادم: او! گفتند: معشوق کیست؟ پاسخ دادم: من! آری..این من ام که معشوق کلام او هستم... کلامی از جنس ستایش خالق حق تعالیِ حافظ و یا از جنس عطف و علاقه بی حد سعدی به معشوقه اش از زبان عاشقی که از داشته هایش گذاشت تا به داشته هایم افزوده شود... اوست که با کلامش ما رت از کلاس شعر و عاشقی به عمق ابیات سوق میدهد و ما را بر سر سفره عاشقی می نشاند‌. آری..کلاس توست که به من درس عاشقی می آموزد! تقدیم به معلم کلاس عاشقی! ده دقیقه وقتمو گذاشتم پاش..میدونم چندان تعریفی نداره دربرابر بقیه انشاهام ولی خب زحمت کشیدم:)