پیوند یونی نوعی پیوند شیمیایی است که در آن یک اتم الکترون را به اتم دیگر منتقل میکند، به طوری که یک اتم بار مثبت (کاتیون) و دیگری بار منفی (آن یون) پیدا میکند. این نوع پیوند معمولاً بین فلزات و غیر فلزات صورت میگیرد.
### مراحل تشکیل پیوند یونی:
1. **انتقال الکترون**: یک اتم فلزی (مانند سدیم) الکترونهای خود را به یک اتم غیر فلزی (مانند کلر) منتقل میکند.
2. **تشکیل کاتیون و آنیون**: پس از انتقال الکترون، اتم فلزی (سدیم) به کاتیون تبدیل میشود زیرا بار مثبت پیدا میکند (Na⁺) و اتم غیر فلزی (کلر) به آنیون تبدیل میشود و بار منفی (Cl⁻) میگیرد.
3. **جذب الکتروستاتیکی**: این دو یون دارای بارهای مخالف هستند و به همین دلیل یکدیگر را جذب میکنند و پیوند یونی تشکیل میدهند.
### ویژگیهای پیوند یونی:
- **استحکام**: پیوندهای یونی معمولاً بسیار قوی هستند و باعث ایجاد ترکیبهای پایدار میشوند.
- **نقطه ذوب و جوش بالا**: ترکیبهای یونی معمولاً دارای نقاط ذوب و جوش بالایی هستند.
- **حل شدن در آب**: بسیاری از ترکیبهای یونی در آب حل میشوند و یونها در محلول حرکت میکنند.
- **هدایت الکتریکی**: محلولهای الکترولیتی (مانند محلول نمک در آب) میتوانند برق را هدایت کنند به دلیل حضور یونهای آزاد.
به همین دلیل، پیوند یونی یکی از مهمترین نوع پیوندها در شیمی است و در تشکیل بسیاری از ترکیبهای شیمیایی نقش اساسی دارد.