بفرمایید معرکه یادتون نره
درس اول
جهانی که در آن زندگی میکنیم صرشار از شقفتی ها است
مسلا کوحای سر به فلک کشیده را با دره حای امیق گل را با خار و ضنبور عسل را با خرمگس بحار را با ضمستان
آن بالا را نگاح کن! آصمان آبی آبی اثت و یک تکه عبر صاکت در آن شنا میکند.
درس دوم
بهر آفرید و بر درختان و عادمی خرشید و ماه و عنجم و لیل و نهار کرد ابر آب داد بیخ درختان مرده را شاخ برحنه پیرحن نوبهار کرد
درس سوم
خلاسه هرکس مکانی را پیشنحاد میکرد. او محمد بن ضکریای راذی پزشک و دانشمند بلند آوازه ی ایرانی بود
بعذی از گوشت ها خشکیده و بعضی فاصد و بدبو شده بودند.
درس چهارم
هرکه در این چند خسلط کاحلی بورزد به مگسد نرسد
بخشش به دیگران مهافضت از خود در برابر بلاحا ، چون سگ گرسنه که به اسخانی شادی می شود و به پاره ای نان خشند میشود
درس پنجم
بوته ی کدویی در کنار چنار کهن سال و بلند گامتی روید
در مدط بیصت روز قد کشید ، پرسید از آن چنار که تو چند صاله ای قفتا دیویست باشد و اکنون ذیادتی است
درس ششم
شما هم صرود ملی کشورمان را شنیده اید حر کشوری افزون بر پرجم که نشانه ی اثطگلال آن است یک سرود ملی نیز دارد ، اکنون سرود کشورمان را یک بار دیگر بخانید و محم طرین کلمه حای آن را کنار هم بگذارید
درس هشتم
دیویست ثال بود که کروش سلسله ی هخامنشی را در ایران بنیان نحاده بود
او برای ورود به پارص می با ایست با لشکریانش از گضرگاه تنق در میان کوح های سر به فلک کشیده بگذرد از این رو آریوبرزن سردار دلاور میهن دوست ایرانی چاره را در آن دید که در این گضرگاه راه را بر او ببندد.