نگارش هشتم -

درس 7 نگارش هشتم

۰۰melina ۰۰

نگارش هشتم. درس 7 نگارش هشتم

انشا صفحه ۸۱ تاج میدم

جواب ها

جواب معرکه

معصومه

نگارش هشتم

در دل تاریکی شب، من پروانه‌ای هستم که نور شمعی را از دور می‌بینم. نوری که همچون فانوسی دریایی، مسیر را به من نشان می‌دهد. نمی‌توانم مقاومت کنم؛ چرا که نور، همان زندگی و امید به معنای واقعی است. با بال‌هایی رنگارنگ و ظریف، به سمت نور پرواز می‌کنم. هرچه به نور نزدیک و نزدیک‌تر می‌شوم، دلگرمی و گرما بیشتری احساس می‌کنم و در همین حال است که زیبایی وجودم را بیشتر درک می‌کنم. نور تابان شمع، درخشش رنگ‌های من را زیر نظر می‌گیرد و من، در این لحظه شکوه، فقط یک هدف دارم: نزدیک شدن به آن نور حیات‌بخش. اما در عین حال باید مراقب باشم که به نور بیش از حد نزدیک نشوم، چرا که می‌دانم این نزدیکی بیش از حد ممکن است زیان‌آور باشد. در پایان، من پروانه‌ای هستم که در جستجوی نور، درس‌های بزرگی از زندگی یاد می‌گیرم. تاج لطفا موضوع؛پروانه ای هستید که در تاریکی شب، شمعی روشن پیدا کرده اید

جواب معرکه

♡♡ ♤♤

نگارش هشتم

من اگر معلم نگارش بودم به دانش آموزانم انشاهایی با موضوعات تخیلی می گفتم تا قدرت تخیلشان را بسنجم و آن ها را در نوشتن انشا توانمند کنم. اصلا معلم هر درسی هم که باشی در هر صورت، معلمی شغل خوبی است، زیرا با دانش آموزان در ارتباط هستی و می توانی آن ها را به موجوداتی خلاق تبدیل کنی. من دوست دارم اگر یک روز معلم نگارش شوم، فضای کلاس را آنقدر مهیج و بانشاط کنم که دیگر تمام عشق و علاقع شاگردانم زنگ انشا دیدن من شود! حس معلم بودن حس بسیار خوبی است که حتی هنگام فکر کردن به آن لبخند بر لبانم می نشیند.   معلم نگارش بودن یعنی یک دنیا عشق و علاقه نسبت به زنگ های زیبا و خاطره انگیز انشا در کنار شاگردان خوش ذوق و هنرمند مدرسه. اگر معلم نگارش بودم، در زنگ نگارش وقتی نوبت خواندن انشای هر کسی می شد، کلاس را مملو از سکوت و آرامش می کردم تا دانش آموز عزیزم با آرامش خاطر، انشای خود را با صدای بلند و رسا بخواند.   هیچ گاه اجازه نمی دادم دانش آموزان دیگر انشای آن دانش آموزی را که روی سکو رفته است را مسخره کنند یا به او توهین کنند، بلکه به آن ها می آموختم که به انشا و شخصیت دوستانشان احترام بگذارند تا فضای کلاس سرشار از عشق و محبت شود.   انشا در مورد پروانه ای هستید که در تاریکی شب ، شمعی روشن پیدا کرده اید صفحه ۸۱ نگارش هشتم در تاریکی شب با بال های رنگین خود که هر کدام از بال هایم همچون رنگین کمان رنگ های خیره کننده ای بر آن نقش بسته است، که در تاریکی شب جلوه های زیباتری پیدا می کند. و از این سو به آن سو پرواز می کنم تا به نوری برسم.   پروانه ها در تاریکی شب هر جا که نور کمی باشد به آنجا می روند و در آن نور مانند خدایی پرواز می کنند که به نظر می رسد دور آن می چرخد ​​و خدای خود را طواف می کند.   در همین تاریکی به دنبال یک روشنایی می گشتم، شمعی روشن از دور دیدم که با دیدن نور شمع سریعتر پرواز کردم تا هر چه زودتر به شمع برسم و تا در کنار همان شمع به آرامش برسم، اما باید حواسم را جمع کنم که مبادا همین شمع که به دنبالش می گردم پر های زیبایم را بسوزاند و مرا به کام مرگ بکشاند. با رسیدن به شمع با شادمانی پر زدم و مانند دیوانه ایی به دور شمع پرواز کردم، و تا خود سپیده ی صبح از شادی زیاد به دور آن رقصیدم و بال های زیبایم را به نمایش گذاشتم. و زمانی که روشنایی خورشید در صبح را دیدم از آنجا دور یشدم تا در شبی دیگر به جستجوی نور شعمی دیگر پر بزنم و دور شوم.   انشا در مورد قطره بارانی هستید که از ابری چکیده اید صفحه 81 نگارش هشتم هوا شرجی و آفتابی بود. خورشید تمام گرمای خود را به دریا می تاباند تا شاید قطراتی را بتواند بخار کند. من در حال بازی بودم که گرمم شد، مثل بستنی داشتم آب می شدم و تنها فرقم این بود که قطرات ذوب شده ی بستنی به پایین می ریزد، اما من به سمت بالا می رفتم.   خلاصه زمانی نبرد که من به صورت ناخواسته از دوستانم جدا شدم. فاصله ما انقدر زیا دشده بود که دیگر بین قطرات پیدایشان نمی کردم. و من نمی توانستم بدنم را ببینم ولی وجودم را احساس می کردم. وقتی که به بالا رسیدیم، من و دوستان جدیدم یک گروه را تشکیل دادیم. هفته ها بود که آنجا بودم و مکان خیلی خوبی بود. خلاصه که این دوستی بر سر اختلافاتی به یک ماه نکشید و از بین رفت.   شب بود و هیچ چیزی پیدا نبود. دوستم فریاد کشید و من تا آمدم به خودم بیایم در میان آسمان و زمین خود را دیدم که در حال سقوط کردن بودم، اینجا دیگر دوستی نداشتم و در یک جای قریب مثل کویر بودم. در آخر من کجا این جا کجا! با شدت بادی که می وزید به آنجا ر

سوالات مشابه

Ad image

اشتراک رایگان فیلیمومدرسه

ویژه اول تا دوازدهم

دریافت