صفت برتر (مثل «بهتر»، «زیباتر» و ...) در زبان فارسی معمولاً به عنوان صفتی پسین شناخته میشود، زیرا پس از اسم و بهعنوان توضیحدهنده عمل میکند. برای مثال، در جمله «علی از همه بهتر است»، صفت «بهتر» پس از اسم «علی» آمده و به آن وصف میدهد.
اما در مواردی هم میتوان از صفت برتر بهصورت پیشین استفاده کرد، ولی استفادهی آن بهعنوان صفت پیشین کمتر رایج است. بهعنوان مثال، در جمله «بهترین کتاب را خواندم»، صفت «بهترین» پیش از اسم آمده است.
برای خلاصهسازی، میتوان گفت که صفت برتر معمولا پسین است، اما در موارد خاص میتواند پیشین نیز قرار گیرد.