شعر ستایش نهم مشخص کردم فعل نهاد و متمم ص 10 تا ج میدم به نام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه بر نگذرد خداوند نام و خداوند جای. خداوند روزی ده رهنمای خداوند کیوان و گردان سپهر. فروزنده ماه و ناهید و مهر به بینندگان افریننده را نبینی مرنجان دو بیننده را نیابد بدو نیز اندیشه راه. ک او برتر از نام و از جایگاه ستودن نداند کس او را چه هست میان بندگی را ببایدت بست توانا بود هر که دانا بود. ز دانش دل پیر برنا بود