لطفاً مثل نویسی صفحه ۴۴ رو بفرستید از اینترنت نباشه

آری، این چنین است. در این دنیا، هر نیکی و بدی ای ک به همنوعان خویش بکنیم، به خودمان باز می گردد. چرخ و فلک را تصور کنید، دنیا نیز اینگونه است؛ فراز و فرود دارد، بالا و پایین دارد، اما هرچه باشد دایما درحال گردش است. دلی را بشکنی یا شاد کنی، مهربانی یا ظلم کنی، بخشنده باشی یا بخیل، آنگه نتیجه را میبیند تو هستی. مهربانی کن، بخشنده باش، دوستانت را ببخش، اشک هیچ مظلومی را نریز، به کسی ک هرگز محبت ندیده طعم مهربانی و عشق را بچشان، زمین گرد است، آنکه به آرامش خواهد رسید تو هستی. اگر اشک مظلومی را ریختی،  دل شکستی و بدی کردی، بی شک فردی جواب ستم هایت به دیگران را خواهد داد ؛ آن زمان یقین می یابی ک بازتاب کارهایت را خواهی دید. با دنیا آشتی کن و به او لبخند بزن، قطعا سبب میشود که خوبی را سرلوحه ی زندگی خود کنی و به دیگران مهر بورزی تا مهربانی ببینی. معرکه یادت نرع

بزن معرکه در مدرسه یکی از همکلاسی هایم من را بسیار اذیت می‌کرد. او همیشه در مدرسه به من با نگاه تمسخرآمیزی برخورد می‌کرد. وقتی بیسکویت خود را می‌خوردم همیشه تکهای از آن روی لباسم می‌ریخت و هر چقدر تلاش می‌کردم نمی‌شد این اتفاق نیفتد. او همیشه به من نگاه می‌کرد و کلی به من می‌خندید و با دست من را به همه نشان می‌داد. تا اینکه روزی که سالها از آن ماجرا می‌گذشت من او را در خیابان دیدم در حالی که دست فروشی می‌کرد. خیلی ناراحت شدم ولی مثل او نتوانستم به او بخندم و تنها این ضرب المثل به یادم آمد که چه زیبا می‌گفت : کوه به کوه نمی‌رسد اما آدم به آدم می­ رسد . بسیار وقت ها ما با همدیگر روبه رو می‌شویم هر چند انتظار آن را نداریم

معرکه..