مقدمه:
بعضی ها هستند
از خودشان میگذرند تا دیگران
در امان باشند
کسانی چون شهدا ،چون پدر و مادر
اینان از جان و تن خودشان مایه میگذارند تا ما در امنیت و رفاه باشیم و به فکر خودشان نیستند اگرچه باشند هم محدود است
این قدرت و عظمت مهربانی خداوند را نشان میدهد خداوندی که خود مهربان ترین است و این ویژگی خوب اش را به همه داده !
بند اول:
کودکان هم مهربانی را بلدند از پدر و مادرانشان یاد میگیرند ،مثل مادر برای عروسک هایشان مادری میکنند محال است که عروسک خودشان را دوست نداشته باشند ،حاضرند برای عروسکشان جان هم بدهند،اگر جایی از عروسک پاره شود انقدر گریه میکنند و دلسوزی که انگار واقعا کودکشان است یا وقتی جوجه های کوچک را میبینند ،و خبری از مرغ مادر نیست دلشان میگیرد
فکر کنید!
باران در حال بارش جوجه های قشنگ و ناز اب جیک جیک دنبال مادرانشان میگردند اما خبری نیست!
کودک حاضر است خودش در زیر باران بماند اما جوجه ها را نجات دهد!
دنیایش کوچک است اما پر از مهربانی!
حتی یک لحظه هم به این فکر نمیکند که ممکن است خودش در اثر باران سرما بخورد!
نتیجه:
گاهی اوقات باید انسان بودن را از کودکان یاد بگیریم !برخی