تفکر در آفرینش خلقت
خالق هستی با حکمت بینهایت خود، جهانی شگفتانگیز و بیکران آفریده است. اگر به اطراف خود نگاهی بیندازیم، از آسمان آبی و ابرهای سفید گرفته تا کوههای بلند و درختان سبز، هر جزئی از این جهان حامل نشانهای از عظمت و قدرت خداوند است. تفکر در آفرینش خلقت نه تنها انسان را به شگفتی وامیدارد، بلکه راهی برای شناخت بیشتر خداوند و حکمت اوست.
وقتی به نظم حاکم بر جهان هستی مینگریم، میبینیم که هر چیزی در جای خود و به بهترین شکل ممکن قرار گرفته است. حرکت ستارگان و سیارات، جریان آب در رودخانهها، چرخه زندگی گیاهان و جانوران، همه و همه نشان از دقت و تدبیر خالق یکتاست. هیچ چیز در این جهان بیهوده نیست؛ هر عنصر و موجودی هدفی دارد و در هماهنگی کامل با دیگر عناصر عمل میکند.
تفکر در خلقت نه تنها به ما زیباییهای طبیعت را نشان میدهد، بلکه ما را به تفکر در وجود خودمان نیز فرامیخواند. چگونه بدن ما با این همه پیچیدگی و هماهنگی شگفتانگیز ساخته شده است؟ هر ضربان قلب، هر تنفس و هر حرکت، نتیجه نظمی است که خداوند در ما نهاده است.
این تفکر میتواند به انسان درسهای بزرگی بیاموزد. نخست این که ما باید قدر نعماتی که در اختیارمان است را بدانیم و شکرگزار باشیم. دوم این که از این نعمتها به درستی استفاده کنیم و آنها را در راه خیر و پیشرفت خود و دیگران به کار گیریم. و سوم این که به خودمان یادآوری کنیم که ما بخشی از این جهان هستیم و مسئولیت حفظ و نگهداری آن بر عهده ماست.
تفکر در آفرینش خلقت، انسان را از زندگی روزمره جدا کرده و او را به سوی حقیقتی بزرگتر هدایت میکند. این تفکر نه تنها به ما آرامش میبخشد، بلکه درک عمیقتری از جایگاه خود در جهان و ارتباطمان با خالق یکتا به ما میدهد. بنابراین، لحظاتی را برای تفکر در این شگفتیها کنار بگذاریم و خود را به دانش و معرفت بیشتری برسانیم.