تعداد الکترونهای مدار آخر (یا لایهٔ والانس) یک عنصر، بیانگر گروهی است که آن عنصر در جدول تناوبی قرار دارد. در جدول تناوبی، عناصر به گروههایی تقسیمبندی میشوند که هر گروه دارای خصوصیات مشابهی هستند.
به طور کلی، تعداد الکترونهای لایهٔ والانس نشاندهندهٔ ویژگیهای شیمیایی عنصر و رفتار آن در واکنشهای شیمیایی میباشد. برای مثال:
- عناصر گروه ۱ (مانند لیتیم و سدیم) دارای یک الکترون در لایهٔ والانس هستند.
- عناصر گروه ۲ (مانند منیزیم و کلسیم) دارای دو الکترون در لایهٔ والانس هستند.
- عناصر گروه ۱۷ (عناصر هالوجن) دارای هفت الکترون در لایهٔ والانس هستند.
پس، اگر تعداد الکترونهای مدار آخر را بدانیم، میتوانیم به راحتی بفهمیم که عنصر در کدام گروه از جدول تناوبی قرار دارد و خصوصیات شیمیایی آن را بهتر درک کنیم.
