نگارش هفتم -

درس اول نگارش هفتم

rogi 💔💯🖤

نگارش هفتم. درس اول نگارش هفتم

سلام بچه ها میشه انشا در مورد پاییز بگید

جواب ها

جواب معرکه

مریم

نگارش هفتم

تاج بده ندی نامردی سومین فصل از سال؛ فصل پاییز است. پاییز زیبایی‌های بسیاری دارد.؛ از جمله بوی باران، میوه‌های پاییزی و رنگارنگ شدن برگ درخت. چند روز بعد از آغاز مهر ماه باران شروع می‌شود زمانی که باران می‌آید؛ قطره‌های باران بر روی خاک می‌نشیند. بوی خاک نم خورده بسیار بوی دلپذیری است. میوه‌های پاییزی مثل پرتقال نارنگی خرمالو و... میوه‌های خوشمزه‌ای هستند که در این فصل وجود دارند. در این فصل برگ درختان به رنگ سرد و نارنجی می‌شوند و کم کم بر روی زمین می‌ریزند. وقتی برگ آنها روی زمین می‌ریزد راه رفتن روی آن و صدای خشخش برگ‌ها به ما آرامش می‌دهد.

جواب معرکه

yuna☆

نگارش هفتم

### انشای پاییز پاییز، فصلی است که به دنیای ما زیبایی و لون‌های گرم و دل‌نشین می‌بخشد. 🍂 این فصل، با خود نوید تغییر و تحول را می‌آورد. وقتی در پارک قدم می‌زنم، درختان با برگ‌های زرد، نارنجی و قرمز، زیباترین تابلوی هنری طبیعی را به نمایش می‌گذارند. 🌳🍁 در پاییز، صبح‌ها هوای خنکی وزیدن می‌گیرد که انسان را به یاد لباسی گرم و چای داغ می‌اندازد. ☕️ بسیاری از ما صبح‌ها با کدو تنبل و سیب تازه، حس خوب پاییز را می‌چشیم. در این فصل، میوه‌ها و سبزیجات خوشمزه‌ای مانند انار و خرمالو به بازار می‌آیند و دل‌نوازتر از همیشه هستند. 🍏🍁 پاییز همچنین زمان بررسی و بازنگری است. بسیاری از ما در این فصل به یاد درس‌ها و تجربیات گذشته می‌افتیم و آماده می‌شویم که فصل جدیدی را آغاز کنیم. 📚🍂 در نهایت، پاییز یادآور زیبایی در اغلب چیزها، از طبیعت گرفته تا احساسات انسانی است. این فصل می‌آموزد که باید از لحظات زندگی بهره ببریم و به تغییرات خوش‌آیند زندگی احترام بگذاریم. 🍃💖 ### نتیجه‌گیری پاییز فصلی است پر از زیبایی، تغییر و فرصت‌های جدید. بیایید از این فصل دل‌نشین لذت ببریم و زیبایی‌های آن را ارج نهیم. 🍂✨

جواب معرکه

𝑲𝒐𝒅𝒆𝒊𝒏

نگارش هفتم

بنام خداوند بخشنده مهربان موضوع انشا: پاییز پارت ۳ ❥𝆛𝆐𝅮𝅘𝅥𝅮𝒉𝒂𝒅𝒊𝒔𖣲̶ͥ.̶⃫ᷝⷮ͟͞💌̶̶̶̶̶̶̶̶⃫͟͞.͟.⸙:꯭ ̶̶̶᭄꯭ٜٜ پاییز! پرواز پرندگانت کو؟ سفر قاصدکهایت در باد کو؟ مگر فصل مدرسه نیست؟ تو هم فراموشکار شده‌ای؟ مگر قرار نبود با مهر بیایی؟ پس آن تندبادی که تو با آن می‌وزیدی کجا رفت؟ پاییز؟ تو که چنین نبودی! تو همه صدا بودی. سکوت را می‌شکستی. سکوت خانه. سکوت خواب‌. سکوت کوچه. سکوت خیابان. تو از روی دیوارهای باغ می‌گذشتی و وارد تنِ درخت می‌شدی با نقاشی رنگ‌. وقتی تو می‌آمدی رقص بر جانِ شاخه‌ها می‌افتاد و لرز بر رگِ برگ‌ها. با آمدن تو آن درختِ پیر خودش را می‌تکاند و سبک می‌شد از سنگینیِ غبارِ تابستان. از حملِ بارِ گرما. پاییز چرا نمی‌آیی؟ چرا نمی‌خوانی؟ پاییز!؟ پس لباس‌های رنگارنگ کودکانت کو؟ آن اضطراب اول مهر  کجا رفت؟ نکند تو هم از این سرزمین گریختی؟ مهاجرت؟ تو که مقیمِ موقتِ هر باغی. شاید رفته‌ای به جایی امن‌تر که درختانش زبان فصل‌ها را می‌فهمند. جایی بیگانه با تبر و تیشه و خشم و خشونت. یا رفته‌ای سرزمینی که مردمانش قدر آب را می‌دانند و حساب هوا دستشان است. پاییز!؟ پس کوچه گردی‌ات کو؟ چرا خاک‌بازی‌ات را نمی‌بینیم؟ نکند چون ما دست و پایت را با سیم و سیمان بسته‌اند. پاییز!؟ گریه‌هایت کو؟ خنده‌هایت کو؟ بر باد دادنِ خرمن‌هایِ برنج‌ات کو؟ چرا اثری از ابرهایت در آسمانِ ما نیست؟ برای تو هم ورود ممنوع است؟ عبور ممنوع را دیده‌ای؟ آسمان که چراغ قرمز نداشت. پاییز!؟ کفش‌هایمان پشت دروازه‌ی تو پوسید. پیراهن‌ها خاک می‌خورد. آن دامن‌های رنگارنگ را که برای قدم زدن با تو خریدیم از رنگ و رو رفت. پاییز!؟ مگر فصلِ شانه‌کشیدن موها با انگشتانِ باد نیست؟ پاییز!؟ نمی‌آیی؟ در حسرت بارانیم. آن نخستین بارانِ مهر‌ماه‌ یادت نیست؟ رمه‌های ابر را می‌رماندی با ترکه‌های باد. پیرمردها بر بام می‌رفتند و شیارها را با کاهگل درز می‌گرفتند. بوی قیر داغ و گونی سوخته. آن غافلگیری اولین باران شبانه و وزش گردبادها که لباس‌های طناب را به هوا می‌برد هم یادت نیست؟ پیراهنِ من کلاه تو می‌شد و دامنم دستمالی بود در رقص ابر و باد و برگ با باران. پاییز!؟ این حبس خانگی تا کی ادامه دارد؟ تو را کجا بجویم؟ با آسمان بی‌پرنده چه کنم؟ کی در هوای بی‌ابر نفس بکشد؟ پاییز!؟ تو هم از شرارت ما رنجیده‌ای؟ جفا به تو. به طبیعت. به آب. به باران. افسوس که ما نمی‌دانستیم رنگ تو چقدر می‌ارزید. کسی ثبت سایه‌یِ نقاشی ابرها بر آسمان را به ما نیاموخت. نیاموختیم قیمت باران را؟ ما به آب توهین کردیم و  رود را جان به لب کردیم تا خشکیدن. دریاچه را، دریا را سوزاندیم. ماهی‌ها را از دامن دریا قاپیدیم و هوا را از پرنده و علف را از آهو. پاییز!؟ کاش بیایی و بر ردِ جایی که روزی نامش رودخانه بود جاری شوی. دخترکان برای آمدن تو لبریز از میوه‌های خنده‌اند. پاییز!؟ تو پیر نبودی. تو بهاری بودی به رنگی دیگر. ما تو را هم پیر کردیم. تو هیچ کم نداشتی. دست طبیعت بی‌تو چه خالی‌ست! خانه خالی خیابان خاموش شهر خلوت درخت خمود. پنجره‌هایی که رنگ پاییز پشت آن نباشد دیوارهایی شیشه‌ای‌اند. راستی مدرسه‌ها. نمی‌آیی از صف‌ها بگذری؟ نمی‌آیی دانش‌آموزان را غافلگیر کنی که تا کلاسها خیس بدوند؟ کاش بیایی تا ما لباس گرم بپوشیم. تا با هم برویم قدم بزنیم با درخت، پیِ دویدن برگ با باد. کاش بیایی و من موهایم را به دست تو بسپارم. شالم را در هوای تو تکان دهم. تو با بارانت ناز بفروشی و من برایت چترِ نو بخرم. پاییزِ بی‌رونقم رنگت کو؟ تو که زمانی بهار عاشقان بودی شور

جواب معرکه

엘리나 .......

نگارش هفتم

تاج لطفا

سوالات مشابه

Ad image

اشتراک رایگان فیلیمومدرسه

ویژه اول تا دوازدهم

دریافت