سلام معنی شعر نیایش(بنام خداوند جان وخرد) ومعنی شعر درس یک هرکی نوشته بفرسته دم شما گررررم👑

۱- به نام خداوند جان و خرد ◈※◈ کزین برتر اندیشه بر نگذرد  معنی: به نام خداوندی که جان و اندیشه را آفرید و اندیشه ی انسان چیزی برتر از این را نمی تواند تجسم کند. واژه های مهم: خرد: دانش اندیشه: فکر آرایه ها ادبی: خرد و اندیشه ← مراعات نظیر ۲- خداوندِ نام و خداوندِ جای ◈※◈ خداوند روزی ده رهنمای معنی: خداوندی که مالک اسم و مکان و رازق همه و ارشاد کننده ی همگان است. واژه های مهم: خداوند: صاحب، دارنده جای: مکان آرایه ها ادبی: جای و رهنمای قافیه اند و ردیف نداریم. آرایه تکرار در واژه خداوند در حدیثی اسمای الهی نود و نه مورد ذکر شده است. (إنَّ للّه ِ تِسعَه و تِسعینَ إسماً ) و در دعای جوشن کبیر کتاب مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی هزار و یک اسم و صفت الهی آمده است. روزی ده : اشاره به صفت رزّاق بودن الهی است (هو الرّزّاق) رهنمای: اشاره به هدایتگری خداوند است ( واللّه یهدی مَن یشاء) ۳- خداوند کیوان و گَردان سپهر ◈※◈ فروزنده‌ی ماه و ناهید و مهر معنی: خداوندی که آسمان گردنده و ستاره‌ی کیوان از آن اوست و او روشنی بخش ماه و ناهید و خورشید است. واژه های مهم: مِهر خورشید گردان: گردنده فروزنده: روشن کننده ناهید: سیارۀ زُهره کیوان: بلندترین ستاره (زُحل) آرایه ها ادبی: سپهر و مهر « قافیه اند » و ردیف نداریم. مراعات نظیر (تناسب) در بین کلمات: کیوان، سپهر، ماه، ناهید، مهر ۴- به بینندگان، آفریننده را ◈※◈ نبینی، مَرنجان دو بیننده را معنی: (ای انسان) با دو چشم ظاهر نمیتوانی خدای خالق را ببینی؛ پس چشمان خود را آزار نده. واژه های مهم: بیننده: چشم، بینندگان جمع آن است مرنجان: اذیت نکن دوبیننده: دو چشم بینندگان: متمم آرایه ها ادبی: آفریننده و بیننده قافیه اند و را و را ردیف فردوسی در این بیت به یکی از عقاید مهم اهل تشیّع اشاره کرده است که وجود خداوند متعال با چشم و وجود مادّی قابل درک نیست .( لاتُدرکُهُ الابصارُ و هو یُدرکُ الابصارَ). ۵- نیابد بدو نیز، اندیشه راه ◈※◈ که او برتر از نام و از جایگاه معنی: انسان با فکر و اندیشه‌ی محدودش نمی تواند ذات پررودگاری را که از نام و مکان برتر است درک کند. واژه های مهم: بدو: به او برتر: بالاتر جایگاه: مکان آرایه ها ادبی: راه و جایگاه قافیه اند و ردیف نداریم مفهوم بیت: نامحدود در محدود نمی گنجد. ۶- ستودن نداند کس او را چو هست ◈※◈ میان بندگی را ببایدت بست معنی: کسی نمی‌تواند آنگونه که شایسته است خداوند را ستایش کند، پس فقط باید آماده‌ی بندگی و عبادت او شوی. واژه های مهم: ستودن: ستایش کردن میان: کمر آرایه ها ادبی: هست و بست قافیه اند و ردیف نداریم آرایه کنایه: میان بندگی کنایه از آماده بودن مفهوم بیت: وظیفه ی ما میان ما و خدا ، فقط بندگی است. ۷- توانا بوَد هرکه دانا بوَد ◈※◈ زدانش، دل پیر، بُرنا بود معنی: هرکسی که دانا باشد، توانایی هم دارد، انسان دانا می‌تواند هر کاری انجام دهد. دانش سبب شادمانی دل انسان می شود بنابراین دل انسان پیر با علم و دانش جوان می‌شود. معنی کلمات: برنا: جوان آرایه ها ادبی: دانا و برنا قافیه اند و بود و بود ردیف آرایه تضاد بین برنا و پیر ۱- بامـــدادی که تفــاوت نــکند لیل و نهار / خوش بَود دامنِ صـــحرا و تمـاشای بهار معنی: در صبح زود اوّل بهار که طول شب و روز آن یکسان است، رفتن به صحرا و تماشای گل های زیبای بهاری، لذّت بخش است. لغت: بامداد : صبح زود / لیل : شب / نهار : روز آرایه‌ها: لیل و نهار : تضاد / بهار و نهار : جناس ۲- آفریـنش همه تنبیه خـــداوندِ دل است / دل ندارد که ندارد به خـــداوند اِقــــرار معنی:

بفرمایین