بیت اول: به نام خداوندی که به ما زندگی بخشید و به ما توانایی سخن گفتن داد.
بیت دوم: خدایی که بخشنده و یاور ماست،کسی که هم خطای مارا می پوشاند و هم توبه مارا میپذیرد.
بیت سوم: همه ی موجودات عالم،از آدم گرفته تا مرغ و مگس،مطیع فرمان او هستندبیت چهارم: او کسی است که یکی را خوشبخت و دیگری را از عرش به فرش می آورد
بیت پنجم: برای حضرت ابراهیم آتش را چون گلستان و برای قومی دیگر آب را آتش میکند.
بیت ششم: به خاطر لطف و بزرگی ای که او (الله) داردهمه ی انسان های بزرگ بزرگی و توان خود را از دست میدهند.
بیت هفتم: همه ی عالم بر خداوندی او یک رایند و از شناخت ذات حق عاجز ماندند.
بیت هشتم: انسان بالاتر از بزرگی و شکوه خداوند پیدا نکرد و دیدگان انسان برتر از از زیبایی خدواند نیافت.
بیت نهم: اگر به دلت که مانند اینه است نگاه کنی و بیندیشی به تدریج دل تو پر از نور و صفا خواهد شد.
بیت دهم: سعدیا محال است کسی خوشبختی را از راهی غیر از راه پیامبر اکرم (صلوات الله علیها) پیدا کند.
پایان./
