ایزوتوپها شکلهای مختلفی از یک عنصر هستند که دارای تعداد نوترونهای متفاوتی هستند. نیمهعمر یک ایزوتوپ به مدت زمانی اشاره دارد که در آن نیمی از هستههای یک ایزوتوپ رادیواکتیو تجزیه میشوند.
اگر نیمه عمر یک ایزوتوپ کمتر باشد، به این معنی است که این ایزوتوپ سریعتر تجزیه میشود و در نتیجه احتمال بیشتری وجود دارد که به حالتهای ناپایدار تبدیل شود. بنابراین، ایزوتوپهایی با نیمهعمر کوتاه، ناپایدارتر هستند.
بنابراین پاسخ صحیح این است که هر چه نیمهعمر یک ایزوتوپ کمتر باشد، آن ایزوتوپ ناپایدارتر است.