لطفا صفحه ۶۳ رو برام بفرستید از اینترنت نباشه تاج میدم

مقدمه: گاهی انسان ها در میان خاطرات خود جا می مانند و گاهی خاطرات در وجود آنها جا می مانند . گاهی اتفاقات بسیار ساده به خاطراتی ابدی در ذهن ها تبدیل می شوند و برای همیشه به یادگار می مانند. بدنه: تمام آن روزهارا به یاد دارم. روزهای سرد و برفی زمستان که با پدربزرگ به پیش همان لبو فروش می رفتیم . هنوز هم بوی لبوی داغ مرا تا پیش همان لبو فروش می کشاند. نمیدانم چه سری در آن لبوها نهفته شده بود که یک تکه از آن قادر به گرم کردن من بود. آنقدر گرم میشدم که حتی ایستادن کنار آتش هم نمی توانست مرا آنقدر گرم کند. گاهی فکر میکنم گرمای محبت پدربزرگ بود که مرا آن چنان گرم میکرد و علاقه ی که به بیرون رفتن با پدربزرگ داشتم. درست فکر میکردم. حالا که پدربزرگ نیست انگار گرمای لبو هم نیست. دیگر علاقه ای به روزهای برفی ندارم و وقتی از کنار لبو فروش عبور میکنم علاقه ای به خوردن لبو ندارم. شوقی که برای خوردن لبوی داغ بود انگار فقط زمانی بود که دست در دست پدربزرگ برای خوردن آن رهسپار خیابان های برفی میشدم… حالا دیگر نه پدربزرگی هست و نه لبویی!نتیجه: خاطرات بسیار عجیب هستند گاهی به یاد روزهایی که می خندیدیم گریه میکنیم و گاهی به روزهایی که گریه میکردیم میخندیم. افسوس که خاطرات ماندنی هستند و انسان ها رفتنی! چه زیبا بود اگر خاطرات رفتنی بودند و انسان ها ماندنی. انشا دوم: من، همیشه پیرو گرما بوده و آن را به سرما ترجیح میدهم، هرچند که عاشق برف بوده و با فرا رسیدن زمستان ذوق میکنم، اما گرما برایم دوست داشتنی تر است. امروز، خورشید وسط آسمان قرار گرفته و مستقیم بر مغز انسان می تابد، طاقت ها تاق شده و دیگر تحمل مانتو و شال و روسری را ندارم، تند و تند در حال حرکت به سوی خانه هستم اما گرما امانم را بریده است، با نگاهی به این طرف و آن طرف، مغازه ای به چشم می خورد که روی شیشه آن بر کاغذی نوشته بود: یخ موجود است. نمیدانم چرا ناخودآگاه دلم می خواست یخی به دست گرفته و سرمایش را بر صورتم بمالم، نفسی عمیق بکشم و بر گرما غلبه کنم. پس وارد مغازه شده و با خرید یک قالب یخ، آن را از جایش دراورده و به محض به دست گرفتنش، دستم سرد شده و رو به بی حسی میرفت، مقداری از آب آن را به صورت زده و با لذت تمام لبخند میزدم و نگران نکاه دیگران به خود نبودم، چرا که عقل من در آن زمان این دستور را داده و من نیز مطیع او هستم.با حس سرمای بیش از حد در دستانم قالب را در سطل زباله انداخته و به مسیر کمی که برای رسیدن به خانه و کولر پیش رو داشتم ادامه دادم. ....... تاج یادت نره

دس خو تاج بده❤️🌹