بتاجج:)
روزگاری، در آغاز مسیری پر از چشماندازها و رویاها، یک جوان قدم به عالم موفقیت میگذارد. هر روز با انگیزه و اشتیاق بیشتر، تلاش میکند تا به هدف نهایی خود نزدیک شود. او به همان مرور کوهها و درهها، با قدم خردمندانهاش، رشد میکند و تجربههای نیکو را در کنار خود جمع میکند.
او همیشه با خود مشتاق استوار میماند و عقل و عشقش را در هر حرکت همراه میکند. پشتوانه اخلاص و تمرکزش از او به اندازهای قدرت میدهد که در مواجهه با مشکلات، دچار ناامیدی نشود، بلکه با آگاهی و پشتکار، تمام توان خود را میگذارد تا رویاهایش را به واقعیت بدراند.
هر روز، او با تحلیل دقیق و بررسیهای موشکافانه به مسیر خود ادامه میدهد. او متوجه میشود که با هر قدمی که بر میدارد، به نزدیکی هدفش میرسد. حتی اگر فاصله نهایی را هنوز به دست نیاورده باشد، او با اطمینان میداند که درست در زمان خداوند خواهد بود.
او هیچ گاه از پیشرفتی که به دست میآورد، غافل نمیشود. او به معنای واقعی کلمه بزرگترین هدیه خداوند را متشکرانه قبول میکند - پیشرفت روز به روز و بدست آوردن موفقیتهای کوچک در مسیرش.
فاصله بین رویاها و موفقیت، مبنایی است که با اعتماد به نفس، اراده قوی و تلاش بیوقفه را میسازد. هر قدمی که این جوان بر میدارد، او را به سمت رسیدن به رویاهایش نزدیکتر میکند.
وقتی در حاضر زندگی میکنیم و به آینده نگاه میکنیم، ممکن است به نظر برسد که فاصله بینمان و رویاتان بسیار دور باشد. اما با تلاش مداوم و تمرکز، روزی خواهیم رسید که به سرزمین موفقیت خواهیم رسید و با شگفتی خواهیم فهمید که فاصله آنچنان بزرگ نبوده است و همواره در دسترس بوده است.
پس بیتردید، رویا تا موفقیت یک فاصله نیست که باید فاصله آنرا بسنجیم. بلکه رویا و موفقیت دو جهان هستند که با تلاش و اراده بهم نزدیک میشوند و حاکی از آن است که هر کدام در واقعیت دیگری حاکم هستند.