سلام یک انشا عینی و ذهنی در مورد آسمان لطفاً از روی گوگل نباشه اگه خوب بود معرکه میزنم🫠

انشای عینی: آسمان آسمان، بام زمین است و هر روز در برابر چشمان ما گسترده می‌شود. صبح‌ها آسمان به رنگ آبی آرامی درمی‌آید و با تابش نور خورشید، درخشش خاصی پیدا می‌کند. ابرهای سفید و پفکی همچون پنبه‌های نرم در آن شناورند و گاهی با وزش باد به گوشه‌ای می‌غلتند. در بعدازظهر، آسمان به رنگ‌های گرم و دلنشینی چون نارنجی و صورتی در می‌آید و غروب‌ها، رنگ‌های زیبا و متنوعی را به نمایش می‌گذارد که دل هر بیننده‌ای را می‌رباید. شب‌ها، آسمان تاریک می‌شود و ستاره‌ها مانند الماس‌های درخشان بر روی پارچه‌ای مشکی خودنمایی می‌کنند. ماه نیز، درخشش خاصی دارد و گاهی تمام آسمان را روشن می‌کند. آسمان نه تنها یک پدیده طبیعی است، بلکه بر زندگی انسان‌ها تأثیر زیادی دارد. بارش باران از آسمان، حیات را بر روی زمین به ارمغان می‌آورد و تابش خورشید، گرما و انرژی مورد نیاز برای زندگی را فراهم می‌کند. آسمان همچنین محلی است برای پرواز پرندگان و پروازهای انسانی، که ما را به آسمان‌های بی‌پایان می‌برد. انشای ذهنی: آسمان آسمان برای من نمادی از آزادی و بی‌نهایت است. وقتی به آسمان نگاه می‌کنم، احساس می‌کنم که تمامی محدودیت‌ها و دغدغه‌های زندگی روزمره‌ام در آن محو می‌شود. آبی عمیق آسمان مرا به تفکر و تأمل در مورد جهان و جایگاه خودم در آن وا می‌دارد. گاهی با خود فکر می‌کنم که آیا ستاره‌ها همانند ما احساس دارند؟ آیا ماه نیز از تنهایی خود رنج می‌برد؟ آسمان همچنین یادآور امید و آرزوهای من است. وقتی که در شب به ستاره‌ها نگاه می‌کنم، آرزوهایی را در دل می‌پرورانم و امیدوارم که روزی به حقیقت بپیوندند. آسمان برای من مانند یک دفتر بزرگ است که می‌توانم افکار و احساسات خود را در آن بنویسم و به پرواز درآورم. آسمان، برای من به نوعی یک دوست است. در روزهای غم‌انگیز، وقتی که به آسمان نگاه می‌کنم، احساس می‌کنم که آنجا کسی هست که مرا درک می‌کند و در کنارم است. با هر تغییر در آسمان، احساسات مختلفی در من زنده می‌شود؛ از شادی و شگفتی در روزهای آفتابی گرفته تا اندوه و تفکر در شب‌های بارانی. در نهایت، آسمان برای من یک منبع الهام و آرامش است. هر بار که به آن نگاه می‌کنم، یادآوری می‌شوم که زندگی پر از زیبایی‌ها و معجزات است که فقط کافی است چشم‌هایمان را باز کنیم و آن‌ها را ببینیم.