غشای سلولی پارامسی از دو لایه فسفولیپید تشکیل شده است. این غشا به عنوان یک سد انتخابی عمل میکند و تنها اجازه عبور برخی مواد را میدهد. هنگام خروج مواد دفعی از سلول، غشای سلولی باید تغییراتی را در ترکیب خود ایجاد کند تا بتواند این مواد را از داخل سلول به خارج منتقل کند.
در واقع، این فرایند به نام «اکسوسیستوز» شناخته میشود که در آن ویسکلها (حبابهای حاوی مواد) به غشای سلولی متصل میشوند و سپس محتوای خود را به خارج آزاد میکنند. این فرایند باعث میشود که بخشی از غشای سلولی بهطور موقتی تغییر کند، اما تعداد کل مولکولهای فسفولیپیدی در غشای سلولی بهطور مستقیم تغییر نمیکند.
به عبارت دیگر، ممکن است که در یک لحظه خاص، تعداد مولکولهای فسفولیپیدی در ناحیهای که ویسکلها به غشا متصل شدند، تغییراتی پیدا کند، اما این تغییرات موقتی و محلی هستند. در نهایت، غشای سلولی به حالت اولیه خود برمیگردد و در نتیجه تعداد کل مولکولهای فسفولیپیدی در طول زمان پایدار باقی میماند.
نتیجهگیری این است که تعداد کلی مولکولهای فسفولیپیدی غشای پارامسی در طول فرآیند دفع مواد معمولاً تغییری نمیکند، هرچند تغییرات محلی و موقتی در نواحی خاصی از غشا ممکن است رخ دهد.