شیخ صفیالدین اردبیلی یکی از شخصیتهای مهم تاریخ ایران و بنیانگذار سلسله صفویه است. او در قرن ۷ هجری (حدود ۶۳۰ هجری شمسی) به دنیا آمد و در اردبیل زندگی میکرد. شیخ صفی به عنوان یک عالم، عارف و صوفی شناخته میشود و در ترویج تصوف و عرفان اسلامی نقش بسزایی داشت.
وی به تأسیس خانقاهی در اردبیل پرداخت که به محل عبادت و آموزش پیروانش تبدیل شد. شیخ صفیالدین نه تنها به عنوان یک عارف، بلکه به عنوان یک رهبر اجتماعی و دینی نیز تاثیر زیادی در آن زمان داشت. پس از او، نوهاش شاه اسماعیل اول، با استفاده از همین پایههای معنوی و اجتماعی که شیخ صفیالدین بنا نهاد، سلسله صفویه را تأسیس کرد و بدین ترتیب صفویه به عنوان یک حکومت مقتدر در ایران قوام یافت.
در واقع، شیخ صفیالدین اردبیلی نه تنها یک شخصیت مذهبی و عارف بلکه یکی از بنیانگذاران هویتی فرهنگی و سیاسی مهم در تاریخ ایران به شمار میرود.