انگار ماموریت سخت تر شده است، عشق به تدریس دو چندان است، ولی دوری و دلتنگی قلبها را میفشرد و معلمان و دبیران، در دل این مشکلات در تلاشند تا همچون پزشکان و پرستاران خود را به خط مقدم برسانند و بر سر عهد خود بمانند و بی دریغ چراغ علم را بهدست گرفته و راهنمای دانشآموزان خود باشند.
حالا دیگر هیچ مادری از اینکه فرزندش ساعتها سرش در گوشی است ناراحت نیست، چون برنامه کلاسیاشان آنلاین شده و میداند که فرزندش هرچه زودتر در کلاس درس حاضر شود، بیشتر میآموزد و این حضور مجازی در کنار همکلاسیها و معلمانشان شاید زمینهای باشد تا اندکی از اضطراب و استرس این فضا را برای فرزندش بکاهد.
کلاسهای مجازی شور و حال مدرسه را ندارد، اما پیوسته با همکلاسیها و در کنار یکدیگر تشنه آموختن، قطعا فرصتی است تا فراموش کنیم در شهر و کشور و حتی جهان چه خبر است و آرامشی ناخواسته حاصل شود، همان آرامشی که این روزها همه روانشناسان، جامعه را به آن میخوانند و یکی از راههای تقویت سیستم ایمنی را دور بودن از فضای استرس و اضطراب میدانند.
این ماه امتحان دادن هم با بقیه سال تفاوت داشت؛ دیگر صندلیهایمان را با فاصله م