جواب معرکه
جواب سوال اول: جریان فشاری به ما نشون میده چطور غلظت ساکارز در کدوم جهت حرکت بکنند
اين مدل را ميتوان در 4 مرحله ذيل خلاصه كرد:
مرحله 1: قندي كه در سلولهاي برگ (منبع) توليد ميشود به روش انتقال فعال وارد سلولهاي آوند آبكشي ميشود. (بارگيري آبكشي) پس باربرداري آبكشي= جذب فعال قند توسط آوند آبكشي
مرحله 2: وقتي كه غلظت قند در آوند آبكشي افزايش مييابد پتانسيل آب كاهش پيدا ميكند. در نتيجه آب به روش اسمز در آوند چوبي وارد آبكشي ميشود.پس جذب قندتوسط آوند آبكشي=افزايش فشار اسمزي آوند آبكشي=كاهش پتانسيل آب در آوند آبكشي
مرحله 3: فشار در داخل سلولهاي آوند آبكشي افزايش مييابد و در نتيجه قند به همراه محتويات ديگر شيره پرورده به صورت جريان تودهاي به حركت در ميآيد. پس ورود آب به آوند آبكشي+ غلظت قند در آن= حركت توده اي محلول در امتداد آوند
مرحله 4: قند موجود در شيره پرورده به روش انتقال فعال وارد محل مصرف ميشود (باربرداري آبكشي)
چگونه ميتوان مدل جريان فشاري را به صورت تعجربي مورد آزمون قرار داد؟ به شكل 35-6 نگاه كنيد. در ظرف الف كيسهاي با غشايي كه داراي تراوايي انتخابي است و با محلول غليظ قند پر شده شدت به منظور نمايش محل منتبع، قرار دارد. در ظرف ب نيز كيسهاي با همين مشخصات اما داراي اب و نشاسته به منظور نمايش محل مصرف قرار دارد. در اطراف اين كيسهها آب خالص وجود دارد. در ظرف الف آب به روش اسمز وارد كيسه ميشود. در نتيجه فشار افزايش مييابد و محلول قند از طريق لوله رابط از ظرف الف به ظرف ب حركت ميكند. در ظرف ب فقط مقدار اندكي آب وارد كيسه موجود در آن ميشود. علت اين پديده آن است كه نشاسته نامحلول استس و بنابراين پتانسيل آب در كيسه موجود در ظرف ب بالاست و ورود آب به روش اسمز اندك است. بدين ترتيب قند از ظرف الف به ب به صورت تودهاي حركت ميكنتد. در اين آزمايش حركت مورد اشاره پس از مدتي متوقف ميشود. اما به عقيده طرفداران فرضيه جريان فشاري در صورتي كه به صورت مداوم قند به كيسه موجود در ظرف الف اضافه شود اين ح ركت به صورت دائمي انجام خواهد شد
تا جایی که من میدونم اره فکر کنم فقط برای جابجایی شیره است