فارسی نهم -

درس1 فارسی نهم

فاطمه بلوچزهی

فارسی نهم. درس1 فارسی نهم

ستایش معنی زود میخوام

جواب ها

جواب معرکه

بزن معرکه بزن معرکه به نام خداوند جان و خرد / کزین برتر اندیشه بر نگذرد معنی: به نام خداوندی که جان و اندیشه را آفرید و اندیشه ی انسان چیزی برتر از این را نمی تواند تجسم کند. معنی کلمات: خرد: دانش اندیشه: فکر آرایه ها ادبی: خرد و اندیشه ← مراعات نظیر خداوندِ نام و خداوندِ جای / خداوند روزی ده رهنمای معنی: خداوندی که صاحب نام ها و مکان هاست (اما خودش در یک نام و یک مکان نمی‌گنجد) و خدایی که به مخلوقات روزی می‌بخشد و آنها را راهنمایی می‌کند. معنی کلمات: خداوند: صاحب، دارنده جای: مکان آرایه ها ادبی: جای و رهنمای قافیه اند و ردیف نداریم. / آرایه تکرار در واژه خداوند / در حدیثی اسمای الهی نود و نه مورد ذکر شده است. (إنَّ للّه ِ تِسعَه و تِسعینَ إسماً ) و در دعای جوشن کبیر کتاب مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی هزار و یک اسم و صفت الهی آمده است./روزی ده : اشاره به صفت رزّاق بودن الهی است (هو الرّزّاق) / رهنمای: اشاره به هدایتگری خداوند است ( واللّه یهدی مَن یشاء) خداوند کیوان و گَردان سپهر / فروزنده‌ی ماه و ناهید و مهر معنی: خداوندی که سیاره زحل و آسمان و فلک را آفرید و در آن ماه و سیاره زهره و خورشید را قرار داد. معنی کلمات: مِهر خورشید گردان: گردنده فروزنده: روشن کننده ناهید: سیارۀ زُهره کیوان: بلندترین ستاره (زُحل) آرایه ها ادبی: سپهر و مهر « قافیه اند » و ردیف نداریم. / مراعات نظیر (تناسب) در بین کلمات: کیوان، سپهر، ماه، ناهید، مهر به بینندگان، آفریننده را / نبینی، مَرنجان دو بیننده را معنی: تو نمی‌توانی با دو چشمت خدا را ببینی، پس چشمهایت را آزار نده. آرایه ها ادبی: آفریننده و بیننده قافیه اند و را و را ردیف / فردوسی در این بیت به یکی از عقاید مهم اهل تشیّع اشاره کرده است که وجود خداوند متعال با چشم و وجود مادّی قابل درک نیست .( لاتُدرکُهُ الابصارُ و هو یُدرکُ الابصارَ). نیابد بدو نیز، اندیشه راه / که او برتر از نام و از جایگاه معنی: انسان با فکر و اندیشه‌ی محدودش نمی تواند ذات پررودگاری را که از نام و مکان برتر است درک کند. معنی کلمات: جایگاه: مکان آرایه ها ادبی: راه و جایگاه قافیه اند و ردیف نداریم / مفهوم بیت: نامحدود در محدود نمی گنجد. ستودن نداند کس او را چو هست / میان بندگی را ببایدت بست معنی: کسی نمی‌تواند آنگونه که شایسته است خداوند را ستایش کند، پس فقط باید آماده‌ی بندگی و عبادت او شوی. معنی کلمات: ستودن: ستایش کردن آرایه ها ادبی: هست و بست قافیه اند و ردیف نداریم / آرایه کنایه: میان بندگی کنایه از آماده بودن / مفهوم بیت: وظیفه ی ما میان ما و خدا ، فقط بندگی است. توانا بوَد هرکه دانا بوَد / زدانش، دل پیر، بُرنا بود معنی: هرکسی که دانا باشد، توانایی هم دارد، انسان دانا می‌تواند هر کاری انجام دهد. دانش سبب شادمانی دل انسان می شود بنابراین دل انسان پیر با علم و دانش جوان می‌شود. معنی کلمات: برنا: جوان آرایه ها ادبی: دانا و برنا قافیه اند و بود و بود ردیف / آرایه تضاد بین برنا و پیر

جواب معرکه

rostami_ _kurdwan

فارسی نهم

بیت۱ به نام خداوندی که جان و اندیشه را آفرید و اندیشه ی انسان چیزی برتر از این را نمی تواند تجسم کند. بیت۲ خداوندی که صاحب نام ها و مکان هاست (اما خودش در یک نام و یک مکان نمی‌گنجد) و خدایی که به مخلوقات روزی می‌بخشد و آنها را راهنمایی می‌کند. بیت۳ خداوندی که سیاره زحل و آسمان و فلک را آفرید و در آن ماه و سیاره زهره و خورشید را قرار داد. بیت ۴ : تو نمی‌توانی با دو چشمت خدا را ببینی، پس چشمهایت را آزار نده. بیت۵ انسان با فکر و اندیشه‌ی محدودش نمی تواند ذات پررودگاری را که از نام و مکان برتر است درک کند. بیت۶ کسی نمی‌تواند آنگونه که شایسته است خداوند را ستایش کند، پس فقط باید آماده‌ی بندگی و عبادت او شوی. بیت ۷ هرکسی که دانا باشد، توانایی هم دارد، انسان دانا می‌تواند هر کاری انجام دهد. دانش سبب شادمانی دل انسان می شود بنابراین دل انسان پیر با علم و دانش جوان می‌شود.

جواب معرکه

معصومه

فارسی نهم

معرکه کن ♥😀

جواب معرکه

معرکه لطفا. ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی نروم جز به همان ره که توام راه نمایی - خداوندا تورا یاد می کنم زیرا تو پاک و پروردگار جهان هستی و جز به راهی که تو راهنمایی ام کردی نمی روم. آرایه ها: ملک: استعاره از خدا/ مصراع اول به آیه ی «الحمدلله رب العالمین» و مصراع دوم به آیه ی ناهدنا الصراط المستقیم، صراط الذین انعمت علیهم» تلمیح دارد. نکته ی دستوری: بیت از شش جمله تشکیل شده است. «الف» در ملکا، حرف ندا و ملک، منادا است. توجه: مصراع دوم این بیت، به دو روش خوانده می شود. الف) توام راه نمایی: تو راه نمای من هستی (در این صورت، مکث و درنگ بعد از «نما» قرار می گیرد.) ب) توام راه نمایی: تو راه را به من می نمایی ( در این صورت، مکث و درنگ بعد از « راه» قرار می گیرد.) تاریخ ادبیات: سنایی غزنوی: ابوالمجد مجدود بن آدم (ولادت: اواسط یا اوایل نیمه ی دوم قرن پنجم، وفات: بین پانصدو بیست و پنج و پانصدو چهل و پنج هجری قمری) شاعر و عارف معروف ایرانی در قرن ششم است. در آغاز شاعری مداح بود ولی تغییر حال داد و به عرفان روی آورد. وی دوستدار آل علی(ع) بود. از آثار او می توان به «حدیقه الحقیقه» اشاره کرد.

سوالات مشابه

Ad image

اشتراک رایگان فیلیمومدرسه

ویژه اول تا دوازدهم

دریافت