سلام لطفاً صفحه ی ۴۱ نگارش بفرستین برام از گوگل نباشه و تاج چطوری میدن تاج هم میدم

۱. نوشتهٔ عادی خانهٔ ما یک خانهٔ معمولی است، اما برای من جای بسیار مهمی است. وقتی از مدرسه برمی‌گردم و وارد خانه می‌شوم، احساس راحتی و آرامش می‌کنم. اتاق نشیمن جایی است که بیشتر وقت‌ها کنار خانواده می‌نشینیم، تلویزیون نگاه می‌کنیم و دربارهٔ کارهای روزانه حرف می‌زنیم. اتاق من کوچک است، اما آن را دوست دارم. میز مطالعه‌ام کنار پنجره قرار دارد و وقتی درس می‌خوانم، نور کافی وارد اتاق می‌شود. دیوار اتاقم با چند عکس و پوستر تزیین شده و همیشه سعی می‌کنم مرتب نگهش دارم. خانهٔ ما شاید خیلی بزرگ نباشد، ولی برای من بهترین جاست؛ جایی که احساس امنیت می‌کنم و کنار کسانی هستم که دوستشان دارم. ۲. نوشتهٔ ادبی خانه، آغوش گرم آرامش است؛ جایی که هر صبح با نور مهربان خورشید بیدار می‌شود و شب‌ها با لالایی سکوت، ما را به خواب می‌برد. وقتی قدم در حیاط کوچک خانه‌مان می‌گذارم، بوی خاک نم‌خورده و صدای بازی نسیم در میان برگ‌ها مرا به دنیایی از خاطره می‌برد. اتاق نشیمن، قلب تپندهٔ خانه است؛ جایی که خنده‌هایمان سقف را پر می‌کند و گفت‌وگوهای صمیمانه، دیوارها را جان می‌بخشد. در غروب‌های آرام، نور نارنجی چراغ با مهربانی بر قالی‌ها می‌نشیند و گرمایی دلنشین می‌آفریند. اتاق من گوشه‌ای از خیال و رؤیاست؛ جایی که کتاب‌هایم مانند دوستانی ساکت اما صمیمی، کنارم ایستاده‌اند. هر بار که پنجره را می‌گشایم، نسیمی خنک، پرده‌ها را می‌رقصاند و مرا به سفری در دنیای اندیشه دعوت می‌کند. خانه شاید از آجر و گچ ساخته شده باشد، اما برای من دنیایی از عشق، امنیت و خاطره است؛ بندری که پس از هر خستگی به آن پناه می‌برم.