سلام بچه ها خوبید ؟ لطفاً انشا صفحه ۳۷ نگارش دهم تجربی با موضوع روباه به صورت (عینی و ذهنی) بفرستید

روباه، سایه‌ای از شعله است که در دامان جنگل می‌رقصد. درون چشمان طلایی‌اش افسانه‌ای کهنه پنهان است؛ افسانه‌ای از هوش و هوس. او مثل غروب خورشید بر برف سکوت راه می‌رود، بی‌آنکه ردی از حضورش بماند، جز عطر گرمایی پنهان میان سردی شب.وقتی از دور نگاهش می‌کنی، انگار تکه‌ای از آتش دل زمین از جای خود جدا شده و به شکل جانوری نرم و مرموز درآمده است. نگاهش لجباز است، نه از نادانی، که از دانایی بسیار. لبخند کوچکش راز می‌گوید، اما رازی که هیچ‌کس را توان شنیدنش نیست.او پیام‌آور دوگانگی طبیعت است؛ زیبایی و فریب، نرمی و حیله. در دم پرپشتش، سیاهی شب و روشنایی روز در هم تابیده‌اند. گاه می‌پنداری شاعر است، گاه جادوگر، و گاه آینه خود انسان ،همان‌قدر باهوش، همان‌قدر تنها. روباه، سرود خاموش زیرکی است در جهانی که ساده‌دلان زود شکار می‌شوند. ردش را اگر دنبال کنی، خودت را گم می‌کنی؛ چون روباه، روح سرکش جنگل است، نه اسیر خاک، نه مطیع هیچ دام.

سلام روباه، حیوانی است که با هوش و زیرکی‌اش در کوه‌ها و جنگل‌ها شناخته می‌شود. پوستش به رنگ نارنجی با لکه‌های سفیدی که بر روی سینه و دمش جلوه‌گری می‌کند، زیبایی خاصی به او می‌بخشد. وقتی به روباه نگاه می‌کنیم، شاید اولین چیزی که به ذهن می‌رسد، چشمان تیز و درخشان او باشد. چشمانش مانند دو حفره‌ی داغ در دل شب می‌درخشند و همه چیز را زیر نظر دارند. روباه در دامن طبیعت به آرامی حرکت می‌کند، به شکلی که گویی بر روی پاهایش هیچ وزنی ندارد. او با ذکاوت و احتیاط به اطرافش نگاه می‌کند، گاهی درختان را دور می‌زند و گاهی سرش را زیر بوته‌ها می‌برد تا طعمه‌اش را ببیند. این طبیعت کنجکاو و زیرک اوست که باعث می‌شود در شکار مهارت خاصی داشته باشد. او به سریع‌ترین شکل ممکن می‌تواند در مسیرش حرکت کند و نقطه‌ی هدفش را دنبال کند. صدای روباه، می‌تواند در دل شب محیط را زنده کند. صدای زوزه‌اش که شنیده می‌شود، گویی ندا و علامتی برای هم‌نوعان خود است. این صدا، سرشار از زندگی و انرژی می‌باشد و در دل شب تاریک طنین‌انداز می‌شود. با شنیدن این صدا، به یاد بازی‌های کودکانه‌اش در دل جنگل می‌افتیم؛ جایی که او با دیگر حیوانات به دور هم جمع می‌شود و لحظاتی را در شادی و دوستی می‌گذراند. روباه موجودی است که در طبیعت، در بین گیاهان و درختان زندگی می‌کند و با محیط زیست خود تعامل دارد. او به‌خوبی می‌داند که در کدام فصل چه میوه‌هایی را می‌تواند بیابد و از کدام شکارها بهره‌برداری کند. به‌این‌ترتیب، هر روز زندگی‌اش را با نقشه‌ و استراتژی پیش می‌برد. در تابستان‌های گرم، می‌توان او را در کنار جویبارها دید که در آب بازی می‌کند و در زمستان‌های سرد، با پوشش پشمی خود، در برف‌ها به دنبال طعمه‌اش می‌گردد. روباه سمبل هوش و فریبندگی در دنیای حیوانات است. او در افسانه‌ها و داستان‌ها به عنوان موجودی زیرک و حیله‌گر معرفی می‌شود. اما همچنین می‌تواند درس‌هایی از ارتباط با طبیعت و محیط زیست به ما بیاموزد. او ما را به یاد می‌آورد که چگونه به دور از شلوغی‌های زندگی، باید مراقب اطرافمان باشیم و به سادگی در لحظات زندگی‌امان لذت ببریم. این حیوان زیبا و باهوش، نمادی از زیبایی‌های طبیعی و دوستی با دنیا است که هر بار در دل طبیعت به آن نگاه می‌کنیم، حس ویژه‌ای را در ما بیدار می‌کند.