برای تعیین سن نسبی لایهها نسبت به هم، از قوانین زمینشناسی مانند «قانون همگذاری» و «قانون قطعشدگی» و «قانون دربرگیرندگی» استفاده میکنیم.
1. **قانون همگذاری**: لایههای رسوبی به ترتیب از پایین به بالا جدیدتر میشوند. بنابراین، طبق این قانون، لایه A قدیمیترین و لایه M جدیدترین است.
2. **قانون قطعشدگی**: اگر یک گسل یا نفوذ دایکی، لایهها را قطع کرده باشد، آن گسل یا دایکی جدیدتر از لایههایی است که آنها را قطع کرده است. در این تصویر، دایک F لایههایی را قطع کرده است، بنابراین F جدیدتر از همه لایههایی است که آن را قطع کردهاند.
3. **قانون دربرگیرندگی**: هر لایه یا تودهای که شامل قطعاتی از یک لایه یا توده دیگر باشد، جدیدتر از آن است. در این تصویر میبینیم که توده H شامل قطعاتی از لایههای دیگر نیست.
با توجه به قوانین فوق، ترتیب سن نسبی لایهها چنین است:
از قدیمی به جدید: A, B, C, D, E, G, H, I, K, M و F به عنوان جدیدترین.
بنابراین، لایه H که شامل قطعاتی نیست، بعد از لایههای A تا E قرار دارد اما قبل از نفوذ دایکی F.