ضربالمثل «زبان سرخ سر سبز میدهد بر باد» به این معناست که انسانها باید در بیان نظرات و احساسات خود احتیاط کنند و مراقب باشند که چه چیزی را میگویند. این ضربالمثل به نوعی به اهمیت کنترل زبان و کلام در روابط اجتماعی اشاره دارد.
این مثل وقتی به کار میرود که کسی بابت سخنانش به دردسر میافتد یا عواقب ناگواری برایش پیش میآید. به عبارت دیگر، نشان میدهد که زبان و کلام میتواند به سرعت به ضرر فرد شود و انسانها باید در بیان حرفهای خود دقت کنند.
برای مثال، اگر کسی در جمعی به طور ناشیانه و بدون فکر در مورد یک موضوع حساس صحبت کند، ممکن است زمینهساز مشکلاتی برای او و حتی دیگران شود. بنابراین، این ضربالمثل به ما یادآوری میکند که باید آگاهانه و با احتیاط صحبت کنیم و حواسمان به کلماتمان باشد.
در نتیجه، نکتهای که از این ضربالمثل میتوان برداشت کرد این است که زبان و کلام قدرت زیادی دارد و باید به طور مسئولانه از آن استفاده کنیم.