غنچه با دلِ گرفته، گفت:
«زندگی
لب ز خنده بستن است
گوشه ای درون خود نشستن است
آرایههای ادبی: شخصیت بخشی به غنچه (تشخیص) / غنچه استعاره از آدم های بی تجربه / دل گرفته: کنایه از غمگین بودن ، ناراحت بودن / درون خود نشستن: کنایه از منزوی بودن
گل به خنده، گفت:
«زندگی شکفتن است
با زبانِ سبز، راز گفتن است.»
آرایههای ادبی: شخصیت بخشی به گل و غنچه که با هم حرف میزنند / گل: استعاره از آدم های باتجربه / زبان سبز: زبان گویا = با زبانِ سبز راز گفتن کنایه از بازگو کردن راز زندگی با شادابی و طراوت / گل، غنچه، شکفتن، سبز: تناسب
معرکه یادت نره نفر اولم ها