جواب معرکه
حتما. این انشا را با رویکردی ساده و مناسب فضای کلاس تقدیم میکنم:
***
**نه گذشته، نه آینده: کمی حال**
زندگی مثل یک سفر است. یک سفر طولانی که هر کدام از ما به نوعی داریم آن را تجربه میکنیم. در این سفر، خیلی وقتها ذهن ما بین گذشته و آینده سرگردان میشود. گذشته با خاطراتش، درسها و اشتباهاتش؛ و آینده با امیدها، ترسها و برنامههایش. اما نکته مهم این است که ما در حال زندگی میکنیم. در همین لحظه، در همین جا.
گذشته مثل یک کتاب داستان است. خواندنش میتواند جالب باشد، از آن درس بگیریم و حتی لذت ببریم، اما نمیتوانیم دوباره وارد آن داستان شویم و آن را تغییر دهیم. گذشته، گذشته است. تمام شده و رفته. گیر کردن در گذشته، مثل این است که بخواهیم یک صفحه از کتاب را بارها و بارها بخوانیم. این کار نه تنها ما را از خواندن صفحههای بعدی باز میدارد، بلکه باعث میشود از خود داستان هم خسته شویم.
آینده هم مثل یک نقاشی ناتمام است. میتوانیم آن را در ذهن خود تصور کنیم، رنگهایش را انتخاب کنیم و طرحهای مختلفی برایش بکشیم. اما هیچکس نمیداند که این نقاشی در نهایت چه شکلی خواهد شد. آینده پر از احتمالات است. نگران بودن بیش از حد در مورد آینده، مثل این است که قبل از شروع سفر، نگران تمام چالشها و موانعی باشیم که ممکن است با آنها روبرو شویم. این کار باعث میشود از خود سفر لذت نبریم.
پس چه باید کرد؟ باید در لحظه زندگی کرد. باید سعی کنیم از همین الان خودمان لذت ببریم. از چیزهای کوچک و بزرگ. از یک لبخند، از یک فنجان چای، از یک گفتگوی دوستانه. زندگی در لحظه یعنی قدر دانستن داشتههایمان. یعنی توجه کردن به زیباییهای اطرافمان. یعنی تلاش برای بهتر شدن، بدون نگرانی بیش از حد در مورد نتیجه.
البته این به آن معنا نیست که گذشته و آینده مهم نیستند. گذشته میتواند منبع تجربه و درس باشد، و آینده میتواند منبع انگیزه و امید. اما نباید اجازه دهیم که این دو، حالِ ما را خراب کنند.
بهترین کار این است که گذشته را بپذیریم، برای آینده برنامهریزی کنیم، و در حال زندگی کنیم. مثل یک باغبانی که نهال کوچکی را میکارد. او به گذشته فکر نمیکند که چرا دیرتر این کار را انجام نداده، و نگران آینده هم نیست که آیا این نهال به درخت تنومندی تبدیل خواهد شد یا نه. او فقط تمام تلاشش را میکند که در حال حاضر، به بهترین شکل از نهال مراقبت کند.
بیایید ما هم مثل آن باغبان باشیم. بیایید در لحظه زندگی کنیم و از هر لحظه لذت ببریم. نه در گذشته غرق شویم، نه در آینده گم شویم، بلکه در همین حال، زندگی کنیم.