صفه ۸۱ نگارش پروانه‌ای هستید که در تاریکی شب شمعی روشن پیدا کرده‌اید

ساعت ۱۲ شب بود، بال‌های کوچکم خسته از پرواز، کنار یک خرابه‌ای نشستم نوری از دل این خرابه‌ای نژند (سرد و بی روح) کمی فضا را روشن کرد ؛اول فکر کردم خورشید است ولی با خودم گفتم حتماً یک چیز نورانی است هر چیز نورانی که خورشید نیست! یکم دور و برش را نگاه کردم . انگار دو شمع سوخته کنارش خاموش افتاده بود ظاهراً رفته بودند زیر زمین.. چندی گذشت هرچه بیشتر به اون چراغ خیره می‌شدم انگار از خجالت آب می‌شد و به زیر زمین می‌رفت . خیلی زیبا بود و همین نظر من را جلب کرد .رنگ آبی تیرش و اون نورانی بودنش نظر هر پروانه دیگری را نیز جلب می‌کرد صبح شده بود بعد از اون وقتی صبح به دنبال کار خود و برگشته‌ام دیگر او را ندیدم ... شاید باور نکنی ولی خودم اینو تو کلاس نوشتم و خوندم .. اگه خوشت اومد حتما تاج بده ..😉🌷🌷