در بین آلکانها، آلکنها و آلکینها، معمولاً آلکانها بالاترین نقطه جوش را دارند. به این دلیل:
1. **ساختار شیمیایی**: آلکانها (هیدروکربنهای اشباع) تنها از پیوندهای ساده کربن-کربن و کربن-هیدروژن تشکیل شدهاند، در حالی که آلکنها و آلکینها (هیدروکربنهای غیر اشباع) دارای پیوندهای دوگانه و سهگانه هستند. پیوندهای دوگانه و سهگانه انرژی کمتری نسبت به پیوندهای یکسان موجود در آلکانها دارند.
2. **قابلیت ایجاد پیوند هیدروژنی**: آلکانها میتوانند نقطه جوش بالاتری داشته باشند زیرا پیوندهای قویتری بین مولکولها ایجاد میکنند. در حالی که آلکنها و آلکینها به دلیل داشتن پیوندهای غیر اشباع، مقدار بیشتری از مولکولهای کربن و هیدروژن نسبت به تعداد الکترونها برای توزیع دارند که این باعث پایین آمدن نقطه جوش آنها میشود.
3. **نیروهای وان در وال**: آلکانها به دلیل ساختار خطی و عدم وجود پیوندهای دوگانه یا سهگانه، میتوانند نیروهای وان در وال بیشتری در بین مولکولهای خود داشته باشند که این نیز به افزایش نقطه جوش آنها کمک میکند.
به طور کلی، با افزایش تعداد کربنها در زنجیرههای کربنی، نقاط جوش نیز افزایش مییابد، اما در مقایسه بین این سه دسته، آلکانها بالاترین نقطه جوش را دارند.
